درمان زخم های واریسی

وریدهای واریسی یا زخم های وریدی، زخم های پوستی هستند که معمولاً در ناحیه ساق پا، به ویژه در اطراف مچ پا و ساق پا ایجاد می شوند.

این زخم ها به دلیل نارسایی وریدی و مشکلات در گردش خون ایجاد می شوند.

در شرایطی که سیاهرگ ها نمی توانند خون را به خوبی به قلب برگردانند، فشار در سیاهرگ ها افزایش می یابد و در نتیجه خون و مایعات به بافت ها نشت می کند.

این نشت مایع می تواند منجر به زخم های پوستی شود که به راحتی عفونی می شوند و در صورت عدم درمان مناسب می توانند عمیق تر شوند.

واریس معمولاً با علائمی مانند درد، خارش و تغییر رنگ پوست در ناحیه زخم همراه است.

درمان این زخم ها شامل مراقبت های موضعی، استفاده از کرم ها و پمادهای درمانی، بانداژ و استفاده از جوراب های فشاری است. در موارد شدیدتر، مداخلات پزشکی یا جراحی ممکن است مورد نیاز باشد.

مدیریت انواع واریس بسیار مهم است زیرا می تواند کیفیت زندگی فرد را تحت تاثیر قرار دهد و در صورت عدم درمان می تواند عوارض جدی تری به دنبال داشته باشد.

زخم‌های واریسی در بارداری

زخم های واریسی در بارداری می توانند کیفیت زندگی مادران باردار را به طور قابل توجهی تحت تاثیر قرار دهند.

واریس در دوران بارداری به دلیل تغییرات هورمونی و افزایش حجم خون، فشار روی رگ های پا افزایش می یابد.

این وضعیت می تواند منجر به واریس و در نهایت زخم های واریسی شود.

زخم های واریسی معمولا در ناحیه مچ پا و ساق پا ظاهر می شوند و می توانند با علائمی مانند درد، تورم و التهاب همراه باشند.

عوامل متعددی می تواند خطر ابتلا به واریس در بارداری را افزایش دهد، از جمله سابقه خانوادگی واریس، افزایش وزن سریع و ایستادن یا نشستن طولانی مدت.

در این مدت، استفاده از جوراب های فشاری و انجام ورزش های ملایم می تواند به کاهش خطر این زخم ها و بهبود وضعیت عروق کمک کند.

همچنین مشاوره با پزشک و پیگیری منظم برای مدیریت واریس و پیشگیری از عوارض آن بسیار مهم است.

مهم ترین دلایل بروز زخم های واریسی

از علت های ایجاد واریس پا می توان به دلیل نارسایی وریدی و مشکلات گردش خون اشاره کرد. مهم ترین علل این زخم ها عبارتند از:

نارسایی وریدی:

نارسایی وریدی زمانی رخ می دهد که سیاهرگ ها نتوانند به درستی خون را به قلب برگردانند.

این می تواند منجر به تجمع خون در سیاهرگ ها و افزایش فشار در آنها شود.

در نتیجه مایعات از سیاهرگ ها نشت کرده و وارد بافت های اطراف می شوند که می تواند منجر به زخم های پوستی شود.

عوامل خطر:

• چاقی: اضافه وزن فشار بیشتری بر رگ ها وارد می کند و می تواند خطر نارسایی وریدی را افزایش دهد.
• سن: با افزایش سن، دیواره سیاهرگ ها ضعیف تر شده و احتمال بروز مشکل در گردش خون افزایش می یابد.
• سابقه خانوادگی: در صورت وجود سابقه واریس در خانواده، احتمال بروز زخم های واریسی نیز افزایش می یابد.
• فعالیت بدنی کم: نشستن یا ایستادن طولانی مدت می تواند منجر به تجمع خون در پاها و در نتیجه بروز رگ های واریسی شود.

علائم زخم های واریسی

زخم های واریسی معمولا در پاها به خصوص در اطراف مچ پا و ساق پا ایجاد می شوند و می توانند با علائم مختلفی همراه باشند.

مهمترین علائم این زخم ها عبارتند از:

زخم های باز:

زخم ها معمولاً به صورت زخم های باز با لبه های خشن ظاهر می شوند و معمولاً در ناحیه آسیب دیده قرمز یا قهوه ای هستند.

این زخم ها ممکن است عمیق باشند و به راحتی عفونی شوند.

درد و ناراحتی:

بیماران معمولاً درد، سوزش یا ناراحتی را در داخل و اطراف زخم تجربه می کنند.

این درد ممکن است در هنگام ایستادن یا راه رفتن مداوم یا تشدید شود.

تورم و تغییر رنگ پوست:

ممکن است ناحیه ای که زخم وجود دارد متورم شود و پوست اطراف زخم قرمز یا قهوه ای شود.

این تغییر رنگ معمولاً به دلیل تجمع مایعات و مشکلات در جریان خون ایجاد می شود

خارش و حساسیت:

بیماران ممکن است خارش را در ناحیه زخم تجربه کنند که می تواند منجر به التهاب و ناراحتی بیشتر شود

 ترشحات:

زخم های واریسی ممکن است دارای ترشحات عفونی، معمولا زرد یا سبز باشند که نشان دهنده عفونت است و نیاز به درمان فوری دارد.

تشخیص زخم های واریسی

تشخیص واریس معمولاً شامل ترکیبی از معاینه فیزیکی، سابقه پزشکی و ممکن است شامل آزمایش‌های تصویربرداری باشد.

مهمترین مراحل تشخیص به شرح زیر است:

معاینه فیزیکی:

ابتدا پزشک با مشاهده و معاینه ناحیه زخم علائم بالینی را ارزیابی می کند.

ممکن است به دنبال علائم دیگر نارسایی وریدی، مانند واریس و تورم باشد.

بررسی رنگ پوست و وجود درد یا حساسیت در ناحیه زخم نیز در این مرحله انجام می شود.

سابقه پزشکی:

پزشک در مورد سابقه پزشکی و علائم قبلی از بیمار سؤال می کند. این شامل سابقه خانوادگی، سابقه زخم های قبلی و مشکلات گردش خون است.

اطلاعات در مورد داروهایی که بیمار مصرف می کند نیز مهم است.

تست های تصویربرداری:

• سونوگرافی داپلر: از این روش برای ارزیابی جریان خون در وریدها و شناسایی نارسایی وریدی استفاده می شود.
  سونوگرافی می تواند به وضوح نارسایی وریدی و مشکلات مربوط به آن را نشان دهد.

• سونوگرافی وریدی: این روش می تواند وجود لخته خون یا سایر مشکلات را در وریدهای پا نشان دهد.

سایر آزمایشات:

در برخی موارد، آزمایش‌های اضافی مانند اشعه ایکس یا MRI ممکن است برای بررسی دقیق‌تر وضعیت سیاهرگ‌ها و شریان‌ها استفاده شود.

پیشگیری از زخم های واریسی

پیشگیری از زخم واریسی مستلزم یک رویکرد جامع است که شامل تغییرات سبک زندگی، مراقبت های بهداشتی و توجه به علائم اولیه است.

در زیر چند راه موثر برای پیشگیری از این زخم ها آورده شده است:

حفظ وزن سالم:

اضافه وزن فشار بیشتری به سیاهرگ ها وارد می کند و خطر نارسایی وریدی را افزایش می دهد.

حفظ وزن مناسب از بروز رگ های واریسی و زخم های مرتبط با آن جلوگیری می کند.

فعالیت بدنی منظم:

ورزش منظم، به ویژه ورزش هایی که عضلات پا را تقویت می کند، می تواند به بهبود گردش خون و جلوگیری از تجمع خون در رگ ها کمک کند.

فعالیت هایی مانند پیاده روی، دوچرخه سواری و شنا می تواند مفید باشد همچنین انجام یوگا برای درمان واریس موثر است.

استفاده از لباس مناسب:

پوشیدن لباس های تنگ و غیر قابل تنفس می تواند گردش خون را مختل کند.

پوشیدن لباس های گشاد و راحت به بهبود جریان خون کمک می کند

نظارت بر وضعیت رگ ها:

افرادی که در معرض خطر هستند، مانند کسانی که سابقه خانوادگی واریس دارند، باید به طور منظم توسط پزشک معاینه شوند تا از مشکلات جدی جلوگیری شود.

پرتاب پاها در زمان استراحت:

بالا بردن پاها هنگام نشستن یا استراحت می تواند به کاهش فشار در رگ ها کمک کند.

این عمل می تواند به بهبود گردش خون و جلوگیری از تجمع مایعات کمک کند

تغذیه مناسب:

خوردن غذاهای غنی از فیبر و آنتی اکسیدان ها مانند میوه ها و سبزیجات می تواند به بهبود سلامت عروق و جلوگیری از واریس کمک کند.

انواع روش های درمانی برای زخم های واریسی

درمان واریس نیازمند رویکردی جامع است که شامل استفاده از روش های خانگی، گیاهی، طبیعی، دارویی و پزشکی می باشد.

در ادامه این مقاله سایت ایران واریس به اواع روش های درمانی موثر و تاثیر گذار زخم های واریسی می پردازیم:

روش های خانگی و طبیعی درمان زخم های واریس:

در ادامه به بررسی روش های خانگی درمان واریس می پردازیم.

• استفاده از کمپرس سرد: قرار دادن کمپرس سرد روی ناحیه زخم می تواند به کاهش تورم و درد کمک کند. این جریان خون را بهبود می بخشد و التهاب را کاهش می دهد.
• بالا بردن پاها: بالا بردن پاها در هنگام استراحت می تواند به کاهش فشار در سیاهرگ ها و تسهیل گردش خون کمک کند.

روش های گیاهی درمان زخم واریس:

• عصاره آلوئه ورا: این گیاه دارای خواص ضد التهابی و تسکین دهنده است و می تواند به تسکین زخم ها و بهبود بهبود پوست کمک کند.
• زردچوبه: زردچوبه به عنوان یک آنتی اکسیدان و ضد التهاب شناخته می شود. از زردچوبه می توان هم به صورت خوراکی و هم به صورت مصرف موضعی استفاده کرد.
• روغن های گیاهی: استفاده از روغن هایی مانند روغن زیتون یا روغن نارگیل به عنوان مرطوب کننده می تواند به بهبود زخم و نرم شدن پوست کمک کند.

روشهای دارویی برای درمان زخم های واریسی:

درمان واریس با دارو به روش های زیر مربوط می شود.

• پمادها و کرم های موضعی: پمادهای حاوی روی، آنتی بیوتیک ها و مرطوب کننده ها می توانند به بهبود زخم و جلوگیری از عفونت کمک کنند.
• داروهای ضد التهاب: داروهای بدون نسخه مانند ایبوپروفن و ناپروکسن و قرص دافلون می توانند به کاهش درد و التهاب کمک کنند.

روش های پزشکی:

• جراحی: در موارد شدید، پزشک ممکن است جراحی را برای اصلاح نارسایی وریدی یا برداشتن وریدهای آسیب دیده توصیه کند.
• لیزر درمانی: درمان واریس با لیزر می تواند به درمان واریس و بهبود وضعیت پوست کمک کند.
• اسکلروتراپی: درمان واریس با اسکلروتراپی بسیار موثر و تاثیر گذار است.

تغذیه و سبک زندگی:

• رژیم غذایی متعادل: خوردن غذاهای حاوی آنتی اکسیدان و فیبر (مانند میوه ها و سبزیجات) به بهبود سلامت عروق کمک می کند.
• ورزش منظم: فعالیت بدنی مانند پیاده روی می تواند به بهبود گردش خون و کاهش علائم واریس کمک کند.

دارو های موثر برای درمان واریس پا

برای درمان واریس پا و التیام زخم های ناشی از آن ممکن است داروهای مختلفی تجویز شود که هر کدام نقش خاصی در کاهش علائم و بهبود زخم دارند.

آنتی بیوتیک ها (Antibiotics) در صورت وجود به کنترل و جلوگیری از گسترش عفونت کمک می کنند و برای جلوگیری از عوارض بعدی زخم های واریسی تجویز می شوند.

کرم ها و ژل های ترمیم کننده (Wound Healing Creams and Gels) به ویژه محصولات حاوی آلوئه ورا، عسل مانوکا و اکسید روی باعث تسریع بازسازی بافت و کاهش التهاب موضعی می شوند

همچنین داروهای ضد التهابی (Anti-inflammatory Medications) مانند ایبوپروفن و ناپروکسن به کاهش درد، تورم و التهاب کمک می‌کنند و در نتیجه علائم و ناراحتی ناشی از واریس را تسکین می‌دهند.

این داروها معمولاً زیر نظر پزشک و با توجه به شرایط خاص بیمار استفاده می شوند تا بهترین نتیجه حاصل شود.

پیشگیری از عود مجدد زخم های واریسی

1. بالا بردن پاها هنگام استراحت یکی از کارهایی است که از افراد مستعد ابتلا به زخم خواسته می شود که به طور مرتب انجام دهد.
2. پس از بسته شدن زخم، پوشیدن جوراب واریس به طور منظم برای جلوگیری از عود زخم توصیه می شود.
3. کاهش وزن در بیماران چاق مرضی احتمال عود زخم را کاهش می دهد.
4. البته ادامه درمان با فشار کار ساده ای نیست، معمولا محدودیت حرکتی به دلیل افزایش سن و مشکلات موازی مانند آرتروز، درد، درماتیت و حساسیت پوست اطراف زخم مانع از ادامه فشار درمانی و پوشیدن جوراب می شود.
5. پیاده روی و تحرک بدنی نیز برای جلوگیری از ایجاد زخم های جدید بسیار مفید است.
6. و همانطور که گفته شد درمان قطعی واریس و نارسایی وریدی با روش های مختلف درمانی مانند درمان واریس با رادیوفرکانسی می تواند از بازگشت زخم جلوگیری کند.

تأثیر رژیم غذایی بر زخم‌های واریسی

رژیم غذایی و تغذیه مناسب واریس نقش مهمی در مدیریت و درمان زخم های واریسی دارد.

خوردن غذاهای غنی از آنتی اکسیدان ها، ویتامین ها و مواد معدنی برای درمان واریس می تواند به بهبود سلامت عروق و تسریع روند بهبود زخم کمک کند.

به ویژه، غذاهای حاوی ویتامین C و E، مانند مرکبات و آجیل، می توانند به تقویت دیواره های عروقی و کاهش التهاب کمک کنند.

همچنین مصرف غذاهای حاوی فیبر مانند میوه ها و سبزیجات به بهبود گردش خون و کاهش خطر تجمع خون در رگ ها کمک می کند.

علاوه بر این، هیدراته نگه داشتن بدن نیز از اهمیت ویژه ای برخوردار است، زیرا کم آبی می تواند منجر به افزایش غلظت خون و در نتیجه افزایش فشار در رگ ها شود.

بنابراین، نوشیدن آب کافی و خوردن غذاهای آبدار می تواند به پیشگیری از واریس کمک کند.

همچنین محدودیت مصرف نمک و چربی های اشباع شده که می تواند منجر به افزایش فشار خون و مشکلات عروقی شود، یکی از نکات مهم در رژیم غذایی افرادی است که در معرض زخم های واریسی قرار دارند.

تفاوت بین زخم‌های واریسی و زخم‌های معمولی

زخم های واریسی و زخم های طبیعی از نظر علت، ویژگی ها و روش های درمان تفاوت های قابل توجهی دارند.

زخم های واریسی به طور خاص به دلیل نارسایی وریدی ایجاد می شوند و معمولا در نواحی تحتانی پاها، به ویژه مچ پا و ساق پا ظاهر می شوند.

این زخم ها معمولاً با علائمی مانند درد، تورم و تغییر رنگ پوست همراه هستند و در اثر تجمع خون در سیاهرگ ها و فشار اضافی بر دیواره های عروقی ایجاد می شوند.

در واقع، زخم های واریسی به دلیل اختلال در عملکرد عروق وریدی و ناتوانی آنها در بازگشت خون به قلب ایجاد می شود.

از سوی دیگر، زخم های رایج ممکن است به دلایل مختلفی از جمله ضربه، عفونت یا فشار ایجاد شوند.

این زخم ها می توانند در هر جایی از بدن ظاهر شوند و اغلب لبه های منظم تری دارند.

زخم های رایج ممکن است سطحی یا عمیق باشند و معمولاً با خونریزی، عفونت یا سایر عوارض همراه نیستند.

به عبارت دیگر، این زخم ها بیشتر به دلیل آسیب های فیزیکی یا شرایط پوستی ایجاد می شوند تا اختلالات جریان خون.

در نهایت روش های درمان واریس و زخم های طبیعی نیز متفاوت است درمان واریس با فلبکتومی از جمله روش های موثر می باشد.

درمان وریدهای واریسی معمولاً مستلزم کنترل مشکلات عروقی و مدیریت نارسایی وریدی است که ممکن است شامل استفاده از پماد برای درمان واریس، جوراب‌های فشاری و در موارد شدیدتر، جراحی باشد.

در مقابل، زخم های رایج برای بهبودی نیاز به درمان های موضعی بیشتری مانند پانسمان و مراقبت از زخم دارند.

اهمیت ورزش در جلوگیری از زخم‌های واریسی

ورزش برای درمان واریس به عنوان یک راه موثر برای جلوگیری از واریس شناخته شده است، زیرا فعالیت بدنی منظم به بهبود گردش خون و عملکرد عروق کمک می کند.

انجام ورزش هایی مانند پیاده روی، دوچرخه سواری و شنا باعث تقویت عضلات پا می شود که به بازگشت خون به قلب و جلوگیری از تجمع خون در رگ ها کمک می کند.

این عمل باعث کاهش فشار در رگ ها و در نتیجه کاهش خطر ابتلا به واریس و زخم های مرتبط با آن می شود.

همچنین، ورزش به کنترل وزن کمک می کند که خود یک عامل خطر برای ایجاد رگ های واریسی است.

نقش جوراب‌های فشاری در درمان زخم‌های واریسی

جوراب واریس نقش مهمی در درمان زخم های واریسی دارند، زیرا با ایجاد فشار مناسب بر روی پاها به بهبود جریان خون و جلوگیری از تجمع خون در رگ ها کمک می کنند.

این جوراب ها به تقویت دیواره های عروقی و کاهش تورم و التهاب کمک می کنند که می تواند منجر به بهبود رگ های واریسی شود.

استفاده منظم از جوراب های فشاری به کاهش علائم واریس از جمله درد و سنگینی در پاها کمک می کند و روند بهبود زخم های ایجاد شده در رگ ها را تسریع می کند.

عوارض و پیامدهای زخم‌های واریسی

زخم های واریسی می توانند عوارض و عواقب جدی برای بیماران ایجاد کنند.

یکی از مهم ترین عوارض این زخم ها عفونت های ثانویه است که می تواند ناشی از باز بودن زخم و محیط مناسب برای رشد باکتری ها باشد.

عفونت ممکن است به سرعت پیشرفت کند و نیاز به درمان جدی تری از جمله آنتی بیوتیک یا حتی بستری شدن در بیمارستان داشته باشد.

همچنین واریس ممکن است منجر به تشکیل بافت های اسکار و تغییرات دائمی در پوست شود که می تواند ظاهر و اعتماد به نفس فرد را تحت تاثیر قرار دهد.

علاوه بر عفونت، زخم‌های واریسی می‌توانند منجر به سایر مشکلات عروقی مانند ترومبوز ورید عمقی (DVT) شوند.

این وضعیت منجر به تجمع خون در سیاهرگ ها و تشکیل لخته های خون در سیاهرگ ها می شود که می تواند منجر به عواقب جدی مانند آمبولی ریه شود.

چگونه زخم‌های واریسی می‌توانند عفونی شوند؟

وریدهای واریسی به دلایل مختلفی ممکن است عفونی شوند.

هنگامی که پوست ناحیه زخم آسیب دیده و ملتهب می شود، محیط مناسبی برای رشد باکتری ها ایجاد می کند.

این زخم ها معمولاً سطحی و باز هستند و با ترشح و خونریزی همراه هستند که می تواند منجر به ورود میکروارگانیسم ها به بافت های زیرین شود.

علاوه بر این، نارسایی وریدی و تجمع خون در ناحیه زخم می تواند منجر به کاهش اکسیژن رسانی و ضعف سیستم ایمنی در آن ناحیه شود که به نوبه خود خطر عفونت را افزایش می دهد.

عفونت های ثانویه ممکن است به سرعت پیشرفت کنند و علائم جدی تری مانند تب، افزایش درد و قرمزی اطراف زخم ایجاد کنند.

اگر به درستی درمان نشود، عفونت می تواند به بافت های عمیق تر نفوذ کند و منجر به عوارض جدی تری مانند آبسه یا حتی عفونت های سیستمیک شود.

پانسمان زخم های واریس

پانسمان زخم واریسی نقش مهمی در حفظ سلامت زخم و تسریع روند بهبود دارد.

برای پانسمان این زخم ها ابتدا باید زخم را با آب و صابون ملایم تمیز و خشک کرد تا از آلودگی و عفونت جلوگیری شود.

سپس از پانسمان های استریل برای رگ های واریسی که معمولاً رطوبت را حفظ می کنند، مانند پانسمان های هیدروکلوئیدی یا فوم استفاده می شود.

این پانسمان ها به جذب ترشحات اضافی و حفظ رطوبت مناسب کمک می کنند که برای بازسازی بافت بسیار مهم است.

تغییر منظم پانسمان نیز به جلوگیری از عفونت و تحریک پوست کمک می کند.

در مواردی که پزشک توصیه می کند، استفاده از باند فشاری روی پانسمان برای بهبود جریان خون و تسریع بهبودی موثر خواهد بود.

چه زمانی برای زخم واریسی به پزشک مراجعه کنم؟

برای زخم های واریسی و درمان واریس پا، با مشاهده علائم زیر لازم است به پزشک مراجعه کنید:

اگر زخم ها به طور قابل توجهی بزرگ یا عمیق شده باشند یا اگر پوست اطراف زخم قرمز، گرم و ملتهب است، این علائم می تواند نشان دهنده عفونت باشد.

همچنین در صورت تغییر رنگ یا بوی نامطبوع ترشحات زخم یا بروز علائم عمومی مانند تب و لرز، باید با پزشک مشورت شود.

درصورت وجود درد و ورم های ناگهانی نیز باید به پزشک مراجعه کنید.

پرسش های متداول

چه درمان‌هایی برای زخم‌های واریسی وجود دارند؟

درمان زخم های واریسی شامل چندین روش مختلف است که به بهبود زخم و کاهش علائم کمک می کند.

روش های اصلی شامل استفاده از بانداژ فشاری و جوراب واریس برای بهبود جریان خون و کاهش فشار در رگ ها، تمیز کردن و پانسمان منظم زخم ها برای جلوگیری از عفونت و در برخی موارد استفاده از ضد عفونی کننده ها و آنتی بیوتیک ها در صورت عفونت است.

چگونه می‌توان از ایجاد زخم‌های واریسی جلوگیری کرد؟

برای جلوگیری از ایجاد زخم های واریسی می توان اقدامات موثری با بهبود جریان خون در پاها و کاهش فشار وارده بر سیاهرگ ها انجام داد.

استفاده از جوراب واریس یکی از اصلی ترین روش های پیشگیری است که به تقویت گردش خون کمک می کند.

ورزش منظم به ویژه پیاده روی، دوچرخه سواری و تمرینات کششی باعث تقویت عضلات پا و بهبود عملکرد سیاهرگ ها می شود.

علاوه بر این، اجتناب از ایستادن یا نشستن طولانی مدت و بالا بردن پاها هنگام استراحت به کاهش فشار روی پاها کمک می کند.

هزینه‌های درمان زخم‌های واریسی چقدر است؟

هزینه های درمان زخم واریسی بسته به نوع درمان و شدت زخم متفاوت است.

درمان های اولیه مانند جوراب های فشاری و بانداژ، پانسمان ها و داروهای موضعی معمولاً هزینه کمتری دارند و ممکن است تحت پوشش بیمه قرار گیرند.

با این حال، روش های تخصصی تر مانند لیزر درمانی، اسکلروتراپی و جراحی ورید گران تر هستند و ممکن است به جلسات درمانی مکرر نیاز داشته باشند که هزینه را افزایش می دهد.

به طور کلی عوامل دیگری مانند تجهیزات مورد نیاز، تجربه پزشک و حتی موقعیت جغرافیایی مرکز درمانی نیز در هزینه نهایی موثر است.

مشاوره با پزشک و بررسی پوشش بیمه درمانی می تواند به تخمین دقیق تر هزینه ها کمک کند.

بهترین روش‌های خانگی برای بهبود زخم‌های واریسی چیست؟

درمان واریس در خانه با چند روش ساده اما موثر که به کاهش التهاب و بهبودی کمک می کند، انجام می شود.

بالا بردن پاها در هنگام استراحت به بهبود گردش خون و کاهش تورم کمک می کند.

استفاده از کمپرس آب سرد یا ولرم روی زخم التهاب و درد را کاهش می دهد.

همچنین شستن زخم با آب و صابون ملایم و تعویض پانسمان به طور مرتب از عفونت جلوگیری می کند.

مصرف غذاهای غنی از ویتامین های C و E که به بهبود بافت و تقویت دیواره رگ های خونی کمک می کند نیز توصیه می شود.

ماساژ ملایم پاها و انجام ورزش های ساده مانند کشش مچ پا یا چرخش پاها نیز جریان خون را بهبود می بخشد و می تواند در بهبود رگ های واریسی موثر باشد.

علائم اولیه زخم واریس چیست؟

علائم اولیه وریدهای واریسی معمولاً با تغییراتی در پوست ساق پا به خصوص در اطراف مچ پا شروع می شود.

ممکن است پوست تیره‌تر، نازک‌تر و براق‌تر به نظر برسد و در ناحیه ممکن است خارش یا سوزش احساس شود.

تورم مداوم، احساس درد یا سنگینی در پاها و پیدایش لکه‌های قرمز یا بنفش نیز از دیگر علائم است.

با گذشت زمان ممکن است پوست آن ناحیه خشک و پوسته پوسته شود و گاهی مایعی زرد یا شفاف ترشح کند که نشانه پیشرفت زخم است.

تشخیص و درمان به موقع این علائم می تواند از زخم های عمیق تر و دردناک تر جلوگیری کند.