آیا ایستادن یا نشستن طولانی مدت باعث واریس می شود؟

وریدهای واریسی به رگهای متسع و پیچ خورده، به ویژه در ساق پا و مچ گفته می شود.

این وضعیت به دلیل از کار افتادن دریچه های وریدی که وظیفه کنترل جریان خون در رگ ها را بر عهده دارند، رخ می دهد.

هنگامی که این دریچه ها ضعیف یا آسیب دیده باشند، خون برگشته و فشار را در وریدها افزایش می دهد.

علائم واریس

شامل موارد زیر می باشد:

رگه های بزرگ و پرپیچ و خم:

این رگ ها معمولاً آبی یا بنفش هستند و به وضوح قابل مشاهده هستند.

سنگینی یا درد:

بسیاری از افراد دچار سنگینی، درد یا ناراحتی در پاها می شوند که ممکن است پس از ایستادن یا نشستن طولانی مدت بدتر شود.

تورم:

تورم در پاها و مچ پاها به خصوص در پایان روز شایع است.

خارش یا تغییرات پوستی:

پوست اطراف رگ های واریسی ممکن است دچار خارش، تغییر رنگ یا زخم های واریسی شود.

گرفتگی عضلانی:

برخی افراد ممکن است گرفتگی عضلانی در ناحیه ساق پا را تجربه کنند.

آزمایشات تشخیص واریس معمولاً بر اساس معاینه فیزیکی و بررسی سابقه پزشکی فرد است و در صورت لزوم از سونوگرافی داپلر نیز برای ارزیابی رگ ها استفاده می شود.

علل مختلف ایجاد واریس

وریدهای واریسی ناشی از ضعف یا آسیب در دریچه های وریدی است که وظیفه هدایت خون به قلب را بر عهده دارند.

وقتی این دریچه‌ها به درستی کار نمی‌کنند، خون برگشته و در رگ‌ها جمع می‌شود و باعث بزرگ شدن و پیچ‌خوردگی آن‌ها می‌شود.

علت های ایجاد واریس پا به به شرح زیر است:

عوامل ژنتیکی:

سابقه خانوادگی واریس می تواند احتمال ابتلا به این بیماری را افزایش دهد.

اگر یکی از اعضای خانواده شما دارای رگ های واریسی باشد، احتمال ابتلا به آن نیز بیشتر است.

سن:

با افزایش سن، دریچه های وریدی ضعیف می شوند و خطر ابتلا به انواع واریس افزایش می یابد.

همچنین پوست خاصیت ارتجاعی خود را از دست می دهد و این می تواند منجر به مشکلات وریدی شود.

جنسیت:

زنان به دلیل تغییرات هورمونی در دوران بارداری، قاعدگی و یائسگی بیشتر مستعد ابتلا به واریس هستند.

هورمون ها می توانند دیواره سیاهرگ ها را تحت تاثیر قرار دهند و باعث ضعیف شدن آن ها شوند.

بارداری:

واریس در دوران بارداری می تواند فشار بیشتری بر رگ های پا وارد کند.

افزایش حجم خون در دوران بارداری و همچنین تغییرات هورمونی می تواند منجر به ایجاد رگ های واریسی شود.

چاقی:

اضافه وزن و چاقی می تواند فشار بیشتری به وریدهای پا وارد کند و منجر به نارسایی دریچه و در نتیجه واریس شود.

نشستن یا ایستادن طولانی مدت:

افرادی که برای مدت طولانی می نشینند یا می ایستند، مانند کارکنان اداری یا پرستاران، بیشتر در معرض خطر ابتلا به واریس هستند.

این وضعیت می تواند از گردش خون مناسب جلوگیری کند و منجر به تجمع خون در سیاهرگ ها شود.

فعالیت بدنی کم:

کم تحرکی و فعالیت بدنی نیز می تواند باعث ضعف در سیستم گردش خون و ایجاد واریس شود.

ورزش منظم به بهبود گردش خون و تقویت عضلات پا کمک می کند.

آسیب یا آسیب به پا:

آسیب مستقیم به پاها یا رگ های خونی می تواند منجر به مشکلات وریدی و در نهایت واریس شود.

بیماری های مزمن:

برخی از بیماری های مزمن مانند بیماری قلبی، دیابت و اختلالات هورمونی می توانند خطر ابتلا به واریس را افزایش دهند.

عوامل محیطی:

قرار گرفتن در محیط های گرم یا کار در شرایطی که به پاها فشار وارد می کند (مانند کار در آشپزخانه یا در صنایع) نیز می تواند به ایجاد واریس کمک کند.

چگونه ایستادن طولانی‌مدت می‌تواند به ایجاد واریس منجر شود؟

ایستادن طولانی مدت به دلایل مختلفی می تواند منجر به واریس شود که در ادامه توضیح خواهیم داد:

فشار اضافی روی رگ ها

هنگامی که فرد برای مدت طولانی می ایستد، وزن بدن به وریدهای پا فشار می آورد.

این فشار می تواند منجر به گشاد شدن و ضعیف شدن دیواره سیاهرگ شود.

به خصوص وریدهای سطحی که نزدیک به سطح پوست هستند بیشتر تحت تأثیر این فشار قرار می گیرند.

فقدان گردش خون مناسب

ایستادن طولانی مدت می تواند گردش خون در پاها را کاهش دهد.

در حالت ایستاده، خون باید از پاها به سمت قلب حرکت کند و این مستلزم عملکرد صحیح دریچه های وریدی است.

با گذشت زمان، عملکرد این دریچه ها ممکن است کاهش یابد، به طوری که خون به عقب برگشته و در سیاهرگ ها جمع می شود.

کاهش انقباضات عضلانی

هنگامی که فرد نشسته یا ایستاده است، انقباضات عضلانی که به عنوان “پمپ های وریدی” عمل می کنند کاهش می یابد.

این انقباضات طبیعی باعث می شود که خون در سیاهرگ ها به سمت قلب حرکت کند.

بدون این انقباضات، خون به راحتی در رگ ها جمع می شود و خطر ابتلا به واریس افزایش می یابد.

بروز التهاب

ایستادن طولانی مدت می تواند منجر به التهاب در بافت های پا شود.

این التهاب می تواند به ضعف و آسیب در دیواره سیاهرگ ها کمک کند و در نهایت منجر به واریس شود.

اختلال در عملکرد دریچه های وریدی

دریچه های وریدی مسئول جلوگیری از بازگشت خون به سمت پایین هستند.

ایستادن طولانی مدت می تواند فشار بیشتری به این دریچه ها وارد کند و در نهایت عملکرد آنها را مختل کند.

این اختلال می تواند باعث تجمع خون و واریس شود.

روند پیری و آسیب

ایستادن مکرر و طولانی مدت می تواند با روند پیری ترکیب شود و منجر به زوال زودرس دیواره وریدها و دریچه ها شود.

با افزایش سن، این عوارض بیشتر محسوس می شوند و در نتیجه افراد مسن بیشتر مستعد ابتلا به واریس می شوند.

عوامل سبک زندگی

علاوه بر ایستادن طولانی مدت، عواملی مانند کم تحرکی، رژیم غذایی نامناسب و چاقی نیز می توانند در ایجاد واریس موثر باشند.

به عنوان مثال، افراد دارای اضافه وزن ممکن است مجبور شوند به دلیل وزن اضافی بیشتر بایستند و فشار بیشتری به رگ های پا وارد کنند.

چگونه نشستن طولانی‌مدت روی عروق و واریس تاثیر می‌گذارد؟

نشستن طولانی مدت می تواند اثرات منفی قابل توجهی بر رگ های خونی و سلامت رگ ها داشته باشد که می تواند منجر به واریس شود.

در ادامه این مقاله کلینیک واریس به ای موارد می پردازیم:

کاهش گردش خون

نشستن طولانی مدت می تواند منجر به کاهش گردش خون در پاها شود.

در حالت نشسته، به خصوص اگر پاها برای مدت طولانی در وضعیت ثابتی باشند، خون به راحتی از پاها به قلب باز نمی گردد.

این عدم جریان خون طبیعی می تواند منجر به تجمع خون در سیاهرگ ها شود و فشار بیشتری بر دیواره رگ ها وارد کند.

فشار روی وریدهای پا

هنگامی که فرد برای مدت طولانی می نشیند، رگ های پا تحت فشار قرار می گیرند.

این فشار می تواند منجر به گشاد شدن و ضعیف شدن دیواره سیاهرگ شود.

به خصوص وریدهای عمیق و سطحی که مستقیماً تحت تأثیر این فشار قرار می گیرند در معرض آسیب قرار می گیرند و ممکن است دچار واریس شوند.

عملکرد دریچه های وریدی

دریچه‌های وریدی که خون را از پاها به قلب هدایت می‌کنند ممکن است در طول نشستن طولانی‌مدت کارایی کمتری داشته باشند.

این دریچه ها به طور طبیعی از برگشت خون به پایین جلوگیری می کنند، اما نشستن برای مدت طولانی می تواند به عملکرد آنها آسیب برساند و منجر به تجمع خون و تسریع رگ های واریسی شود.

کاهش انقباضات عضلانی

انقباضات عضلانی در پاها نقش مهمی در پمپاژ خون به سمت قلب دارند.

در حالت نشسته، به خصوص اگر فرد برای مدت طولانی هنوز ساکن باشد، این انقباضات کاهش می یابد.

به همین دلیل، جریان خون به قلب مختل می شود و این می تواند منجر به مشکلات عروقی از جمله واریس شود.

افزایش التهاب و فشار داخل عروقی

نشستن طولانی مدت می تواند منجر به افزایش التهاب در بافت های پا و افزایش فشار داخل عروقی شود.

این التهاب می تواند به آسیب به دیواره رگ ها کمک کند و احتمال واریس را افزایش دهد.

همچنین این وضعیت ممکن است با علائم دیگری مانند خستگی و درد در پاها همراه باشد.

نقش عوامل سبک زندگی

علاوه بر نشستن طولانی مدت، عوامل دیگری مانند کم تحرکی، چاقی و رژیم غذایی نامناسب نیز می توانند در ایجاد واریس موثر باشند.

افرادی که در مشاغلی کار می کنند که نیاز به نشستن طولانی مدت دارند، بیشتر در معرض ابتلا به واریس هستند و بنابراین اتخاذ یک سبک زندگی سالم اهمیت بیشتری پیدا می کند.

برای پیشگیری از واریس پا، فعالیت بدنی منظم و مدیریت وزن بسیار مهم است.

ورزش هایی مانند پیاده روی، دویدن و شنا به بهبود گردش خون و تقویت عضلات پا کمک می کند.

همچنین افرادی که شغلشان مستلزم ایستادن یا نشستن طولانی مدت است، باید هر از چند گاهی حرکت کنند و پاهای خود را تغییر دهند.

این می تواند به کاهش فشار در رگ ها کمک کند.

علاوه بر این، استفاده از جوراب های فشاری می تواند فشار وارده به رگ ها را کاهش داده و از بروز واریس جلوگیری کند.

علاوه بر فعالیت بدنی، تغذیه سالم و پرهیز از گرمای زیاد نیز از راه های مهم پیشگیری از واریس است.

خوردن غذاهای غنی از فیبر، میوه ها و سبزیجات به حفظ وزن سالم و بهبود سلامت عروق کمک می کند.

همچنین پرهیز از حمام داغ و سونا می تواند از واریس جلوگیری کند.

در نهایت، اگر سابقه خانوادگی واریس دارید یا در معرض خطر هستید، مشاوره با پزشک و انجام معاینات دوره‌ای به تشخیص زودهنگام و درمان کمک خواهد کرد.

پیشگیری از واریس در افرادی که زیاد می ایستند:

افرادی که دائماً در وضعیت ایستاده کار می کنند، مانند پرستاران، فروشندگان و کارگران کارخانه، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به واریس هستند.

برای جلوگیری از این مشکل، تغییر وضعیت ایستادن و حرکت بسیار مهم است.

بهتر است هر 30 دقیقه چند دقیقه راه بروید یا پاهای خود را جدا کرده و وزن خود را به پاهای دیگر منتقل کنید.

همچنین، می توانید از جوراب های فشاری استفاده کنید که به بهبود جریان خون و کاهش فشار در رگ ها کمک می کند.

علاوه بر این، تقویت عضلات پا و حفظ وزن سالم نیز می تواند به کاهش خطر ابتلا به واریس کمک کند.

انجام تمرینات تقویتی مانند بالا بردن پاشنه پا یا کشش می تواند باعث تقویت عضلات پا و بهبود گردش خون شود.

همچنین پیروی از یک رژیم غذایی مناسب شامل غذاهای غنی از فیبر و ویتامین می تواند به سلامت عروق کمک کند.

پیشگیری از واریس در افرادی که زیاد می نشینند:

افرادی که دائماً در حالت نشسته کار می کنند، مانند کارکنان اداری و دانشجویان، ممکن است در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به واریس باشند.

برای جلوگیری از این مشکل، تغییر وضعیت و حرکت منظم ضروری است. توصیه می شود هر 30 تا 45 دقیقه از جای خود بلند شوید و کمی پیاده روی کنید.

همچنین می توانید در حالت نشسته پاهای خود را از هم باز کنید و از نشستن به صورت ضربدری خودداری کنید.

این تغییرات ساده می تواند به بهبود گردش خون و کاهش فشار در رگ ها کمک کند.

علاوه بر این، استفاده از صندلی های ارگونومیک و قرار دادن پاهای خود روی یک پله یا زیرپایی می تواند به کاهش فشار در ناحیه پا کمک کند.

درمان واریس با ورزش های کششی و تقویتی در طول روز مانند حرکات ساده برای تقویت عضلات پا نیز می تواند به بهبود جریان خون و جلوگیری از واریس کمک کند.

همچنین رعایت رژیم غذایی مناسب و نوشیدن آب کافی برای هیدراته نگه داشتن بدن بسیار مهم است.

با این اقدامات می توان از بروز واریس در افرادی که زمان زیادی را در حالت نشسته می گذرانند پیشگیری کرد.

روش های درمان واریس پا

درمان واریس پا معمولا بسته به شدت بیماری و علائم فردی متفاوت است.

تغییر سبک زندگی می تواند اولین قدم در درمان باشد. این تغییرات شامل کاهش وزن، افزایش فعالیت بدنی و استفاده از جوراب های فشاری است.

جوراب های فشاری به بهبود جریان خون و کاهش تورم پا کمک می کنند.

در کنار این تغییرات، انجام ورزش های منظم مانند پیاده روی و شنا می تواند به تقویت عضلات پا و بهبود عملکرد سیستم گردش خون کمک کند.

همچنین پرهیز از نشستن یا ایستادن طولانی مدت و استفاده از روش های بالا بردن پاها نیز می تواند از تشدید علائم جلوگیری کند.

اگر تغییرات سبک زندگی کافی نباشد، درمان های پزشکی نیز در دسترس هستند.

یکی از روش های غیرجراحی درمان واریس با اسکلروتراپی است که در آن ماده ای به داخل رگ های عنکبوتی و واریسی تزریق می شود تا رگ های واریسی بسته شوند و در نهایت ناپدید شوند.

همچنین لیزر درمانی و فرکانس رادیویی نیز روش های کم تهاجمی برای درمان رگ های واریسی هستند که به کاهش رگ های واریسی و بهبود ظاهر آن ها کمک می کنند.

در موارد شدیدتر، ممکن است نیاز به جراحی باشد که شامل برداشتن وریدهای آسیب دیده است.

انتخاب روش درمانی مناسب به شدت بیماری و سلامت کلی فرد بستگی دارد و مشاوره با متخصص عروق می تواند به انتخاب بهترین گزینه کمک کند.