در پاسخ به این سوال که آنژیوپلاستی چیست؟
آنژیوپلاستی یک روش درمانی است که برای باز کردن عروق مسدود یا تنگ شده بدن، به ویژه عروق کرونری قلب، استفاده می شود.
در این فرآیند، یک کاتتر با بالنی کوچک از طریق رگهای خونی به محل انسداد هدایت می شود.
سپس بالون باد شده تا عروق را باز کند و جریان خون را بهبود بخشد.
در بسیاری از موارد، یک استنت (لوله فلزی کوچک) نیز در محل انسداد قرار می گیرد تا عروق باز بمانند.
این روش معمولاً برای درمان بیماری های قلبی ناشی از گرفتگی شریان ها، مانند حمله قلبی یا آنژین صدری، به کار می رود و در مقایسه با جراحی باز، کم تهاجمی تر است.
انواع آنژیوپلاستی
آنژیوپلاستی یکی از روش های پزشکی است که برای باز کردن عروق مسدود یا تنگ شده در بدن به ویژه در قلب به کار می رود.
این روش ها با استفاده از تکنیک های مختلف، به بهبود جریان خون و کاهش خطرات بیماری های عروقی کمک می‌کنند.
آنژیوپلاستی بالونی (Balloon Angioplasty):
آنژیوپلاستی بالونی یکی از رایج ترین روش ها برای درمان انسداد یا تنگی عروق است.
در این روش، یک کاتتر کوچک که در انتهای آن بالونی قرار دارد، از طریق رگ ها به محل انسداد هدایت می شود.
پس از رسیدن به محل مسدود، بالون باد می شود تا عروق باز شوند و جریان خون بهبود یابد.
این روش معمولاً برای درمان بیماری های عروق کرونری قلب استفاده می شود و پس از انجام، ممکن است از یک استنت برای جلوگیری از بسته شدن مجدد رگ استفاده شود.
آنژیوپلاستی با استنت (Stent Angioplasty):
در این روش، علاوه بر استفاده از بالون برای باز کردن عروق مسدود، یک استنت (لوله فلزی کوچک) نیز در محل انسداد قرار می گیرد.
استنت به عنوان یک ساختار حمایتی عمل کرده و کمک می کند تا رگ پس از باز شدن دوباره مسدود نشود.
استنت‌ها ممکن است از جنس فلز یا پلیمر باشند و برخی از آن ها به داروهای خاصی برای کاهش خطر لخته شدن خون پوشش داده شده اند (استنت‌های دارویی).
این روش معمولاً برای درمان گرفتگی های طولانی مدت یا در نواحی پیچیده استفاده می شود.
آنژیوپلاستی لیزری (Laser Angioplasty):
در این روش، از انرژی لیزر برای حذف پلاک های چربی یا سایر مواد مسدودکننده در دیواره عروق استفاده می شود.
کاتتر مخصوصی که به انتهای آن فیبر لیزر متصل است، از طریق رگ ها به محل انسداد هدایت می شود و با استفاده از انرژی لیزر، پلاک ها تبخیر می شوند تا رگ باز شود.
این روش بیشتر برای انسدادهای کوچک یا در نواحی خاصی از بدن که استفاده از بالون یا استنت دشوار است، به کار می رود.
آنژیوپلاستی با استفاده از ایمبولیزاسیون (Embolization Angioplasty):
این روش معمولاً برای درمان خونریزی ها یا تومورهای عروقی استفاده می شود.
در آنژیوپلاستی با ایمبولیزاسیون، مواد خاصی مانند ذرات میکروسکوپی یا چسب های مخصوص به عروق تزریق می شود تا جریان خون به ناحیه ای خاص مسدود شود.
این روش به ویژه برای درمان خونریزی های شدید یا اختلالات عروقی خاص مانند خونریزی های داخلی در ارگان ها مورد استفاده قرار می گیرد.
این نوع آنژیوپلاستی به طور مستقیم به انسداد شریان ها نمی پردازد، بلکه برای کنترل خونریزی یا تومورهای عروقی است.
آنژیوپلاستی با استفاده از کاتتر (Rotational Atherectomy):
در این روش از یک کاتتر چرخان استفاده می شود که در انتهای آن یک ابزار مانند فرز وجود دارد.
این ابزار چرخان با ایجاد اصطکاک، پلاک های چربی را خرد کرده و از رگ خارج می کند.
این روش معمولاً برای درمان انسدادهای سخت و مقاوم که با بالون معمولی باز نمی شوند، به کار می رود.
پس از خرد شدن پلاک‌ها، معمولاً از بالون یا استنت برای باز نگه داشتن رگ استفاده می شود.
این روش های مختلف آنژیوپلاستی به پزشکان کمک می کند تا با توجه به نوع انسداد، شرایط بیمار و محل انسداد، بهترین روش درمانی را انتخاب کنند.
فرآیند آنژیوپلاستی
فرآیند آنژیوپلاستی ابتدا با ارزیابی وضعیت بیمار آغاز می شود.
پزشک ابتدا با استفاده از روش هایی مانند آنژیوگرافی برای شناسایی محل انسداد یا تنگی عروق به تشخیص دقیق می پردازد.
پس از تایید انسداد، بیمار تحت بی حسی موضعی قرار می گیرد و یک کاتتر کوچک از طریق رگ های خونی وارد بدن می شود.
این کاتتر معمولاً از طریق کشاله ران یا مچ دست وارد بدن می شود و به محل انسداد هدایت می گردد.
پس از رسیدن به محل انسداد، پزشک کاتتر را به‌طور دقیق در محل مسدود قرار می دهد تا روند درمان شروع شود.
در مرحله بعد، پزشک از بالونی که به انتهای کاتتر متصل است برای باز کردن رگ مسدود شده استفاده می کند.
این بالون با باد شدن در محل انسداد، دیواره رگ را به بیرون فشار می دهد و باعث باز شدن آن می شود.
این عمل باعث بهبود جریان خون در عروق می شود و معمولاً به عنوان اولین اقدام در درمان استفاده می شود.
پس از باز شدن رگ، در برخی موارد ممکن است از استنت (لوله فلزی کوچک) برای نگه داشتن رگ باز و جلوگیری از مسدود شدن مجدد استفاده شود.
این استنت ها به‌طور معمول در محل انسداد قرار می گیرند و برای مدت طولانی در رگ باقی می مانند.
پس از انجام این مراحل، پزشک اطمینان حاصل می کند که رگ به طور کامل باز شده و جریان خون بهبود یافته است.
در نهایت، کاتتر و بالون از بدن خارج شده و بیمار تحت نظارت قرار می گیرد تا از عدم بروز عوارض جلوگیری شود.
فرآیند آنژیوپلاستی معمولاً به صورت سرپایی انجام می شود و بیمار می تواند پس از مدت کوتاهی از بیمارستان مرخص شود.
با این حال، بیمار باید مراقبت های ویژه ای را دنبال کند تا از عوارض احتمالی مانند لخته شدن خون یا عفونت جلوگیری کند.
آنژیوپلاستی و کاربرد آن
در ادامه، به بررسی کاربردهای مختلف آنژیوپلاستی خواهیم پرداخت.
درمان بیماری عروق کرونری (CAD):
آنژیوپلاستی برای درمان بیماری عروق کرونری که در آن عروق قلب به دلیل تجمع پلاک های چربی مسدود یا تنگ می شوند، استفاده می شود.
این روش با باز کردن عروق مسدود شده، جریان خون به قلب را بهبود می بخشد و از بروز حمله قلبی جلوگیری می کند.
درمان آنژین صدری:
آنژیوپلاستی در بیماران مبتلا به آنژین صدری، که به درد قفسه سینه ناشی از کاهش جریان خون به قلب می انجامد، کاربرد دارد.
با باز کردن رگ ها، درد قفسه سینه کاهش می‌یابد و کیفیت زندگی بیمار بهبود می یابد.
درمان سکته مغزی:
در برخی موارد، آنژیوپلاستی برای درمان سکته مغزی ناشی از انسداد عروق مغزی استفاده می شود.
با باز کردن عروق مسدود شده، خون رسانی به مغز مجدداً برقرار شده و آسیب های ناشی از سکته مغزی کاهش می یابد.
درمان بیماری عروق محیطی (PAD):
آنژیوپلاستی در بیماران مبتلا به بیماری عروق محیطی، که در آن عروق پا دچار تنگی یا انسداد می شوند، کاربرد دارد.
این روش موجب بهبود جریان خون به اندام ها می شود و درد و مشکلات حرکتی بیمار را کاهش می دهد.
درمان انسداد عروق کلیوی:
آنژیوپلاستی برای درمان انسداد عروق کلیوی نیز مورد استفاده قرار می گیرد.
با باز کردن عروق مسدود شده، عملکرد کلیه‌ها بهبود می یابد و خطر نارسایی کلیوی کاهش می یابد.
درمان اختلالات عروقی در بیماران دیابتی:
در بیماران دیابتی که دچار انسداد عروق به دلیل آسیب های ناشی از بیماری دیابت می شوند، آنژیوپلاستی می تواند به باز کردن عروق و بهبود جریان خون کمک کند.
این روش به جلوگیری از پیشرفت بیماری و کاهش عوارض ناشی از آن کمک می کند.
مزایا آنژیوپلاستی
آنژیوپلاستی به عنوان یک روش درمانی کم تهاجمی مزایای زیادی دارد که از جمله مهم ترین آن ها می توان به مدت زمان کوتاه تر درمان و بستری شدن اشاره کرد.
برخلاف جراحی های باز، آنژیوپلاستی معمولاً به صورت سرپایی انجام می شود و بیماران پس از مدت کوتاهی از بیمارستان مرخص می شوند.
این ویژگی باعث می‌شود که بیماران از هزینه های بیمارستانی و زمان بهبودی طولانی مدت اجتناب کنند و سریع تر به فعالیت های روزمره خود بازگردند.
یکی دیگر از مزایای آنژیوپلاستی کاهش درد و ناراحتی است که بیماران معمولاً پس از درمان تجربه می کنند.
با باز کردن رگ های مسدود شده، جریان خون به بخش های مختلف بدن بهبود می یابد و این مسئله به کاهش دردهایی نظیر آنژین صدری و احساس سنگینی در پاها کمک می کند.
همچنین، این روش به طور کلی خطر حملات قلبی و سکته های مغزی را در بیماران مبتلا به انسداد عروق کاهش می دهد و از بروز مشکلات جدی تر جلوگیری می کند.
آنژیوپلاستی مزایای بلند مدتی برای بیماران به همراه دارد، از جمله بهبود کیفیت زندگی و عملکرد فیزیکی.
با باز شدن عروق مسدود شده، بیماران قادر به انجام فعالیت های روزمره خود با راحتی بیشتر هستند و مشکلاتی نظیر تنگی نفس یا کاهش توانایی در پیاده روی و فعالیت بدنی کاهش می یابد.
علاوه بر این، آنژیوپلاستی در مواردی که نیاز به استنت گذاری وجود داشته باشد، می تواند از بروز انسداد مجدد عروق جلوگیری کرده و به حفظ سلامت بیمار در بلند مدت و حتی درمان واریس پا کمک کند.
عوارض آنژیوپلاستی
آنژیوپلاستی مانند هر روش درمانی دیگری ممکن است با برخی عوارض همراه باشد.
یکی از شایع ترین عوارض آن، خونریزی در محل ورود کاتتر است که ممکن است در نواحی مانند کشاله ران یا مچ دست ایجاد شود.
این خونریزی ها معمولاً به‌راحتی قابل کنترل هستند، اما در برخی موارد نادر، ممکن است نیاز به مداخلات بیشتر برای توقف خونریزی باشد.
همچنین، عفونت در محل ورود کاتتر نیز یکی دیگر از عوارض احتمالی است که اگر به موقع درمان نشود، می‌تواند به مشکلات جدی تری منجر شود.
عوارض دیگر آنژیوپلاستی شامل آسیب به عروق خونی است که در طول فرآیند درمان ممکن است اتفاق بیفتد.
در برخی موارد، کاتتر یا بالون می‌تواند به دیواره رگ ها آسیب وارد کند یا باعث پارگی رگ شود.
این آسیب ها ممکن است نیاز به درمان‌های اضافی مانند جراحی برای ترمیم رگ‌ها داشته باشد.
علاوه بر این، لخته شدن خون در محل درمان، به‌ویژه پس از استفاده از بالون یا استنت، می تواند منجر به انسداد مجدد رگ و بروز مشکلاتی همچون سکته قلبی یا مغزی شود.
علاوه بر این، در موارد نادر، برخی بیماران ممکن است واکنش‌های آلرژیک به مواد کنتراست مورد استفاده در آنژیوگرافی و آنژیوپلاستی نشان دهند.
این واکنش‌ها معمولاً خفیف هستند، اما در برخی موارد می‌توانند شدیدتر شده و منجر به مشکلات تنفسی یا شوک شوند.
با وجود اینکه این روش به‌طور کلی کم تهاجمی است، در برخی بیماران با مشکلات قلبی شدید، عوارض قلبی مانند ضربان غیرطبیعی قلب یا حتی ایست قلبی ممکن است رخ دهد که نیاز به مراقبت های فوری دارد.
چه زمانی باید آنژیوپلاستی انجام داد؟
آنژیوپلاستی زمانی باید انجام شود که انسداد یا تنگی عروق خونی باعث بروز علائم شدید یا تهدیدی برای سلامت بیمار شود.
این شرایط معمولاً در بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونری، آنژین صدری مقاوم به درمان، یا پس از حمله قلبی بروز می کند.
اگر آزمایش های تصویربرداری مانند آنژیوگرافی نشان دهنده انسداد شدید یا خطرناک در عروق باشد که ممکن است منجر به حمله قلبی یا سکته مغزی شود، انجام آنژیوپلاستی ضروری می شود.
در برخی موارد، این روش برای بهبود کیفیت زندگی بیماران با درد قفسه سینه یا مشکلات گردش خون نیز توصیه می شود، به ویژه اگر سایر روش های درمانی نتواسته باشند علائم را کنترل کنند.
اقدامات قبل از آنژیوگرافی
قبل از انجام آنژیوگرافی، پزشک ابتدا بیمار را به دقت ارزیابی می کند تا از سلامتی عمومی او اطمینان حاصل کند و هر گونه بیماری زمینه ای مانند دیابت، فشار خون بالا یا مشکلات کلیوی را بررسی نماید.
بیمار ممکن است نیاز به انجام آزمایشات پیش از عمل داشته باشد، از جمله آزمایش خون برای بررسی سطح عملکرد کلیه ها و سیستم انعقاد خون.
همچنین، بیمار باید در مورد داروهایی که مصرف می کند، از جمله داروهای رقیق کننده خون، با پزشک مشورت کند تا در صورت لزوم مصرف آن‌ها قبل از انجام آنژیوگرافی متوقف شود.
به‌طور کلی، پزشک به بیمار توصیه می کند که چند ساعت قبل از انجام آنژیوگرافی چیزی نخورد و ننوشد.
در روز انجام آنژیوگرافی، بیمار باید از داشتن هرگونه جواهرات، آرایش یا لوازم شخصی که ممکن است مزاحم شود، اجتناب کند. در برخی موارد، پزشک ممکن است برای آرام سازی بیمار داروهای آرامبخش تجویز کند تا اضطراب یا درد احتمالی کاهش یابد.
پس از آماده سازی اولیه، یک پرستار یا پزشک محل انجام آنژیوگرافی را تمیز کرده و ممکن است یک داروی بی حسی موضعی در ناحیه‌ای که کاتتر وارد می شود، تزریق کند.
همچنین، در صورت داشتن حساسیت به مواد کنتراست، پزشک باید از پیش آگاه شود تا اقدامات احتیاطی لازم را انجام دهد.
اقدامات بعد از آنژیوگرافی
پس از انجام آنژیوگرافی، بیمار به مدت کوتاهی تحت نظارت قرار می گیرد تا از عوارض احتمالی مانند خونریزی یا واکنش به مواد کنتراست جلوگیری شود.
معمولاً بیماران باید چند ساعت در تخت استراحت کنند و از حرکت دادن ناحیه‌ای که کاتتر از آن وارد شده (معمولاً کشاله ران یا مچ دست) خودداری کنند تا از خونریزی جلوگیری شود.
پزشک یا پرستار محل ورود کاتتر را بررسی کرده و فشار خون و ضربان قلب بیمار را به طور مداوم نظارت می کند.
در برخی موارد، ممکن است بیمار به مدت یک شب در بیمارستان بستری شود، به ویژه اگر عمل پیچیده تری انجام شده باشد.
در روزهای بعد از آنژیوگرافی، بیمار باید مراقبت های ویژه‌ای را دنبال کند، از جمله خودداری از فعالیت های سنگین و اجتناب از بلند کردن اجسام سنگین به مدت چند روز.
بیمار باید به دقت محل ورود کاتتر را بررسی کرده و در صورت مشاهده هرگونه خونریزی یا تورم، فوراً پزشک را مطلع کند.
در صورت تجویز داروهای رقیق کننده خون، بیمار باید به دقت دستورالعمل های پزشک را رعایت کند و از مصرف داروهای بدون تجویز پزشک خودداری نماید.
پس از مدتی، بیمار باید برای انجام پیگیری های منظم به پزشک مراجعه کند تا از عدم بروز مشکلات جدید اطمینان حاصل شود.
هزینه آنژیوگرافی
هزینه آنژیوگرافی بستگی به عوامل مختلفی دارد از جمله محل انجام عمل، نوع تجهیزات مورد استفاده، و پیچیدگی وضعیت بیمار.
در کلینیک های تخصصی مانند کلینیک واریس که به ارائه خدمات درمانی پیشرفته پرداخته می شود، هزینه‌ها ممکن است به دلیل استفاده از تکنولوژی های جدید و تیم پزشکی متخصص متفاوت باشد.
بیمه های درمانی می توانند تاثیر زیادی بر کاهش هزینه ها داشته باشند و برخی از هزینه ها تحت پوشش بیمه های درمانی قرار می گیرند.
قبل از انجام آنژیوگرافی، مشاوره با پزشک و اطلاع از هزینه ها و پوشش های بیمه ای توصیه می شود.
منبع: hopkinsmedicine.org
6 پاسخ
بعد آنژیو جراحی نیاز هست؟
با سلام به شما
در برخی موارد، پزشک ممکن است متوجه شود که آنژیوپلاستی به تنهایی کافی نیست و بیمار نیاز به جراحی بای پس قلب (CABG) دارد.
این بستگی به میزان و محل انسداد شریان ها دارد.
نتیجه آنژیوپلاستی چجوریه؟
سلام به شما همراه گرامی سایت
نتایج آنژیوپلاستی معمولاً خوب است و بسیاری از بیماران بعد از انجام این فرآیند، بهبود قابل توجهی در علائم خود تجربه می کنند.
با این حال، ممکن است در برخی افراد دوباره تنگی در شریان ها ایجاد شود که نیاز به درمان های بیشتر داشته باشد.
آنژیو درد داره؟
سلام به شما
بیشتر بیماران در حین انجام آنژیوپلاستی درد کمتری تجربه می کنند، زیرا این روش تحت بی حسی موضعی انجام می شود.
بعد از عمل، ممکن است بیمار کمی احساس ناراحتی یا درد در ناحیه محل وارد کردن کاتتر داشته باشد که معمولاً با داروهای مسکن تسکین می یابد.