واریس چیست؟ راهنمای کامل و جامع

در ابتدا برای تعریف واریس یا واریس چیست؟ می توان گفت که واریس سیاهرگ است.

سیاهرگی که به درستی عملکرد خود را نداشته است.

در تعریف پزشکی واریس یعنی وضعیتی که در آن یک سیاهرگ، اغلب در پاها، برای همیشه بزرگ، پیچ خورده و دردناک می شود.

این ممکن است ناشی از دریچه های موجود در ورید باشد که به درستی کار نمی کنند یا به دلیل ضعف در دیواره ورید.

سیاهرگ ها دارای درچه هستند که خون را با فشار به طرف قلب و قسمت های دیگر بدن هدایت می کنند.

هنگامی که این خون برگردد به هر دلیلی، همچون ضعیف شدن و یا افتادگی دریچه، با اختلال مواجه شود سیاهرگ تحت فشار قرار می گیرد.

این موضوع در نتیجه باعث بروز واریس می شود.

رگ های واریسی در زبان انگلیسی با نام “Varicose veins” شناخته می شوند.

نام خود را از کلمه لاتین Varix به معنی پیچاندن یا پیخ خوردگی گرفته اند.

رگهای واریسی رگهای برآمده و بزرگ شده اند.

واریس یک بیماری عروقی است.

در این بیماری عروق سطحی بدن بر اثر عوامل مختلف بزرگ و متورم می شوند.

گاهی اوقات بیرون زدگی بیش از حد آنها ظاهر آن ناحیه از بدن را نامطلوب می کند.

رگ های واریسی که گاهی به نام رگ های عنکبوتی نیز شناخته می شوند می توانند در تمام بدن، حتی صورت ظاهر شوند.

معمولاً بیشترین تأثیرات این مشکل در پاها ظاهر می شود.

حدود 10 تا 20 درصد از جمعیت جهان واریس دارند و با این موضوع دست و پنجه نرم می کنند.

هر سیاهرگی که نزدیک به سطح پوست باشد رگ سطحی نامیده می شود، که می تواند تبدیل به واریس شود.

واریس در مجموع بر روی رگهای دیگر پا تاثیر می‌گذارند.

برای بسیاری از افراد، واریس فقط نگرانی زیبایی و اعتماد به نفس است.

وریدهای عنکبوتی شکل معمولا خفیف هستند.

بیماری واریس در مواقعی که شدید باشد می تواند باعث درد و ناراحتی در افراد شود.

گاهی اوقات آنها به مشکلات جدی تری منجر می شوند.

اگر برای واریس های بدن به خصوص واریس پا به درمان نپردازید دچار مشکلات بیشتری خواهید شد.

سیاهرگ‌های واریسی

رگ‌های عنکبوتی و سیاهرگ‌های واریسی رگهای بلند، متسع و پیچ در پیچ هستند و اغلب در سطوح داخلی اندام تحتانی دیده می شوند.

شکل گیری رگ های واریسی تا حدودی به دلیل نحوه کار سیاهرگ ها است که مانند یک نردبان عمل می کنند.

سیاهرگ‌ها دریچه‌هایی دارند که به خون کمک می‌کنند به تدریج و بدون نشت به قلب بازگردد.

شکل گیری رگ های واریسی تا حدودی به دلیل نحوه کار سیاهرگ ها است که مانند یک نردبان عمل می کنند.

سیاهرگ‌ها دریچه‌هایی دارند که به خون کمک می‌کنند به تدریج و بدون نشت به قلب بازگردد.

وقتی این دریچه‌ها ضعیف یا افتادگی می‌کنند، خون و مایع در ساق پا جمع می‌شوند و به دیواره‌های سیاهرگ فشار می‌آورند و باعث ایجاد رگ‌های واریسی بزرگ‌تر و ضخیم‌تر می‌شوند.

آناتومی واریس پا

رگ های پا

ورید صافن بزرگ طولانی ترین ورید بدن است که از قسمت بالایی ساق پا به سمت داخلی ساق پا کشیده شده است.

معمولاً واریس در پاها رخ می‌دهد.

سیاهرگ پا

سیاهرگ از انگشتان پا شروع می شود و سپس در قسمت داخلی پا به سمت بالا حرکت می کند.

در نهایت به ورید فمورال عمیق لگن در ناحیه کشاله ران تخلیه می شود.

ورید صافن بزرگ می تواند تحت تأثیر ترومبوفلبیت (لخته شدن خون) قرار گیرد یا واریس شود.

سیستم گردش خون

وظیفه اصلی ورید صافن بزرگ تخلیه خون بدون اکسیژن از ساق پا و همچنین قسمت های سطحی ساق و زانو (نزدیکتر به سطح) است.

این خون تیره و کثیف به قلب و ریه ها بازگردانده می شود، جایی که اکسیژن و مواد مغذی برای تحویل به بقیه بدن بازیابی می شوند.

رگ‌های واریسی مرتبط با اختلال در سیستم گردش خون است.

دیدگاه زیست شناسان و متخصصان علوم پزشکی درمورد واریس:

زیست شناسان و متخصصان پزشکی در مورد واریس از دیدگاه ساختاری و عملکردی بدن انسان صحبت می کنند.

واریس زمانی اتفاق می افتد که وریدهای سطحی، به ویژه در پاها، در دیواره یا دریچه های خود دچار ضعف می شوند.

این وضعیت باعث جمع شدن خون و گشاد شدن سیاهرگ ها می شود که به صورت برجستگی های آبی یا بنفش زیر پوست دیده می شود.

از دیدگاه زیست‌شناسی

موارد را از دیدگاه زیست شناسی بررس می کنیم:

ساختار رگ ها

رگ های خونی دریچه های یک طرفه دارند که جریان خون را به سمت قلب هدایت می کنند.

هنگامی که این دریچه ها ضعیف یا معیوب می شوند، خون به طور موثر به قلب باز نمی گردد و در سیاهرگ ها جمع می شود.

نقش ژنتیک

ژنتیک و وراثت می تواند نقش مهمی در ضعیف شدن دیواره و دریچه عروق داشته باشد.

افرادی که سابقه خانوادگی واریس دارند بیشتر در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستند.

انواع واریس

همانطور که گفته شد انواع واریس را داریم و در همه جای بدن امکان نمایان شدن نیز دارد.

برای مثال: واریس شکمی، واریس صورت، واریس پا، واریس بیضه، واریس واژن و….

به طور کلی واریس از لحاظ شدت و محل بروز آن تقسیم بندی می شود:

شدت بروز واریس

مقدار و شدت رخداد واریس تعیین کننده شرایط درمانی خواهد بود، این شدت ها شامل:

نوع خفیف واریس

وریدهای سطحی بسیار کم و اندک متورم می شوند و درهم تنیدگی آنها از سطح پوست مشهود است.

این نوع بدون درد و عوارض است و برای افراد مشکلی ایجاد نمی کند و حتی ممکن است با درمان های خانگی نیز به طور کامل درمان شوند.

نوع متوسط واریس

به این ترتیب که سیاهرگ های سطح پوست نه تنها نمایان می شوند، بلکه تا حدی بیرون زده و با لمس سطح پوست قابل لمس هستند.

در این مرحله سیاهرگ ها توانایی ارسال خون به سلول ها و بازگرداندن آن به قلب را از دست می دهند.

در نتیجه حوضچه های خون به شکل سیاهرگ های عنکبوتی در زیر پوست ظاهر می شوند.

نوع شدید واریس

در این نوع رگ ها به بالاترین حد تورم و پیچ خوردگی می رسند و در برخی موارد خطرات جدی مانند بیماری های حاد عروقی یا نارسایی اندام ها را به دنبال دارند.

محل بروز واریس

واریس پا

واریس در پا به علت فعالیت های سنگین، ایستادن های طولانی مدت و حتی بی تحرکی رخ می دهد.

این نوع واریس در هر قسمتی از پا نمایان می شود.

واریس شکم

برخی از افراد به خصوص زنان باردار و یا کسانی که به طور یک دفعه چاق می شوند در ناحیه شکم دچار واریس می شوند.

رگ های سطحی شکم آنها تا حدی به شکل رگ های بنفش یا آبی متورم می شود.

واریس رحم و واژن

رحم و واژن از مستعدترین نواحی برای این مشکل هستند.

این نواحی در زنان باردار فشار بیشتری را تحمل می کنند، به همین دلیل بروز واریس رحم یا واژن در این گروه بیشتر است.

واریس لگن

در دوران بارداری، فشار وارده به لگن برای آماده شدن برای زایمان باعث ایجاد رگ های واریسی در این ناحیه از بدن می شود.

واریس صورت

واریس صورت یکی از شایع ترین بیماری های پوستی به ویژه در بین خانم ها است.

بیش از آنکه خطرناک باشد باعث تغییر فرم طبیعی صورت و به گفته برخی بیماران از بین رفتن زیبایی می شود.

رگ های واریسی نازک و آسیب دیده هستند و اگر برجسته باشند به آن تلانژکتازی صورت می گویند.

معمولاً به دلیل وراثت و عوامل محیطی ایجاد می شود.

گرما یا سرمای شدید، قرار گرفتن طولانی مدت در معرض نور خورشید و بارداری از دیگر عواملی هستند که در بروز آن نقش زیادی دارند.

واریس دست

این نوع واریس در هر قسمتی از دست حتی کف دست رخ می دهد.

هنگامی که سیاهرگ های دست برآمده بشوند و طبق توضیحات بالا به واریس تبدیل شوند شما شاهد رگ ها آبی بنفش و یا حتی سبز خواهید بود.

واریس بیضه

کیسه بیضه به ندرت در سمت راست کیسه بیضه یافت می شود، اما ممکن است در دو طرف کیسه بیضه دیده شود.

علت ایجاد واریس

ضعف یا اختلال در عملکرد دریچه های لانه کبوتر علت ایجاد واریس است.

هنگامی که دریچه ها به درستی کار نمی کنند، جریان خون برگشت می یابد و در رگ ها جمع می شود.

از علل واریس می توان به تورم و بزرگ شدن رگ ها و سنگینی پاها اشاره کرد.

ژنتیک، افزایش سن، اضافه وزن، شغل، بارداری و جنسیت از جمله علل این بیماری هستند.

این عارضه به خصوص در وریدهای سطحی ساق پا که تحت فشار بیشتری هستند، بیشتر دیده می شود.

عوامل سبک زندگی و کار نیز می توانند در ایجاد واریس نقش داشته باشند.

افرادی که برای مدت طولانی می ایستند یا می نشینند، مانند کارگران کارخانه، معلمان و کارکنان اداری، بیشتر در معرض خطر هستند.

این وضعیت به دلیل کاهش جریان خون در پاها و افزایش فشار روی سیاهرگ ها رخ می دهد.

همچنین اضافه وزن و چاقی می تواند منجر به افزایش فشار در رگ های پا و واریس شود.

عوامل هورمونی و ژنتیکی نیز در ایجاد واریس نقش دارند. زنان بیشتر از مردان در معرض ابتلا به واریس هستند که به تغییرات هورمونی در دوران بارداری، یائسگی یا مصرف قرص های ضد بارداری مربوط می شود.

علاوه بر این، سابقه خانوادگی واریس می تواند خطر را افزایش دهد، زیرا ژنتیک می تواند بر استحکام دیواره عروق و عملکرد دریچه های آنها تأثیر بگذارد.

علائم واریس

• ظاهر شدن رگها در سطح پوست به رنگ آبی یا بنفش
• تورم و برآمدگی سیاهرگ ها در قسمت های مختلف بدن
• احساس درد یا گاهی سنگینی در پاها
• سوزش در ناحیه ای که رگ ها ظاهر می شوند
• تغییر رنگ پوست در ناحیه وریدهای در معرض
• کشش عضلات پا در رگهای واریسی
• خارش در جایی که رگ های واریسی ظاهر شده اند.
• گرفتگی عضلات پا هنگام ایستادن

شکل های مختلف واریس

این بیماری با اشکا مختلفی در افراد بروز می کند:

رتیکولر

این نوع واریس به صورت شبکه پیچیده ای از سیاهرگ ها در زیر سطح پوست ظاهر می شود.

رگهای واریسی روی پا در افراد مبتلا به واریس مشبک بزرگتر و قابل توجهتر از رگهای واریسی عنکبوتی است.

دلیل این مشکل این است که این نوع واریس به دلیل تجمع خون در عروق بزرگتر (بین 1 تا 3 میلی متر) ایجاد می شود.

طنابی

واریس طنابی یا شاخه ای یکی از زیر شاخه های واریس است.

از رگ های متورم (مانند طنابی که گره خورده و منشعب می شود) به رنگ آبی یا قرمز تشکیل شده است.

شایع ترین علائم زخم و برجستگی روی پوست و احساس سنگینی به خصوص در پاها است.

کلانژکتازی

رگ های واریسی نازک و آسیب دیده هستند و اگر برجسته باشند به آن تلانژکتازی صورت می گویند.

کلانژکتازی معمولاً به دلیل وراثت و عوامل محیطی ایجاد می شود.

گرما یا سرمای شدید، قرار گرفتن طولانی مدت در معرض نور خورشید و بارداری از دیگر عواملی هستند که در بروز آن نقش زیادی دارند.

آیا واریس فقط در پاها دیده می شود؟

خیر، واریس تنها در پاها دیده نمی شود، اگرچه پاها شایع ترین محل برای بروز آن هستند.

وریدهای واریسی در واقع می توانند در هر جایی از بدن که عروق وریدی ضعیف و متسع هستند ایجاد شوند.

واریس در نواحی دیگر مانند دست، صورت و حتی اندام های داخلی (مانند ناحیه لگن) نیز ممکن است مشاهده شود.

نمونه معروف دیگر واریس مری است که در بیماران مبتلا به سیروز کبدی رخ می دهد و می تواند بسیار خطرناک باشد.

نوع دیگری از واریس غیر پا، واریس در ناحیه لگن (به ویژه در زنان) است که به سندرم احتقان لگن معروف است.

این وضعیت می تواند منجر به درد مزمن و شدید در ناحیه لگن، به خصوص در دوران بارداری یا بعد از آن شود.

بنابراین، واریس ممکن است در نقاط مختلف بدن ایجاد شود و علائم و اثرات متفاوتی داشته باشد.

تشخیص واریس

بهترین روش تشخیص مراجعه به پزشک است.

با تجویز پزشک روش های تشخیصی دیگری نیز وجود دارد که می توانید انجام دهید:

معاینه بالینی:

معاینه بالینی واریس با مشاهده و ارزیابی وریدهای سطحی ساق پا انجام می شود.

پزشک از بیمار می خواهد که بایستد یا بنشیند تا تورم، پیچ خوردگی یا تغییر رنگ سیاهرگ ها بهتر دیده شود.

این شرایط معمولا در پاها و ران ها آشکارتر است. لمس وریدها به پزشک کمک می کند تا نواحی حساس یا شدید را شناسایی کند و ضخامت وریدها یا وجود توده های خونی لخته شده را بررسی کند.

علائمی مانند تورم، قرمزی یا التهاب پوست اطراف رگ های واریسی نیز بررسی می شود.

در مرحله بعد، پزشک ممکن است از آزمایش‌های ساده‌ای برای ارزیابی عملکرد دریچه‌های وریدی استفاده کند، مانند بالا نگه داشتن پاها برای مشاهده بازگشت خون یا فشار مستقیم روی رگ‌ها.

گاهی پزشک از بیمار می خواهد راه برود یا پای خود را در موقعیت های مختلف قرار دهد تا تغییرات جریان خون را مشخص کند.

این معاینه اغلب برای تشخیص کافی است اما در صورت لزوم روش های تصویربرداری مانند سونوگرافی داپلر ارجاع داده می شود.

سونوگرافی داپلکس

سونوگرافی عروقی برای مشاهده جریان خون و ساختار رگ ها استفاده می شود.

با جهت جریان خون و… می توانید برای تشخیص واریس اقدام کنید.

تصویربرداری

تصویربرداری از رگ های داخلی به صورت رنگی انجام می شود.

با وجود تغییر رنگ رگ و جهت های مختلف آن با تصویر برداری می توانید به راحتی واریس را تشخیص دهید.

ونوگرافی

ونوگرافی روزنانس مغناطیسی به وسیله آهن ربا و امواج فرکانسی به عنوان روش تشخیصی استفاده می شود.

با گرفتن تصاویر دقیق از اندام ها و ساختار های بدن به شما برای تشخیص واریس کمک می کند.

پلیتیسموگرافی

پلیتیسموگرافی یک روش تشخیصی است که برای ارزیابی تغییرات حجم خون در وریدهای سطحی و عمقی استفاده می‌شود.

در این آزمایش از دستگاه هایی به نام پلی تیسموگراف برای اندازه گیری میزان تغییرات حجم خون رگ های مختلف استفاده می شود.

این تغییرات معمولاً به دلیل انبساط و انقباض رگ های خونی در پاسخ به فعالیت های بدنی و گردش خون ایجاد می شود.

در طول آزمایش، بیمار معمولاً روی تخت دراز می‌کشد و دستگاهی به پای او وصل می‌شود تا نوسانات حجم خون در رگ‌ها را ثبت کند.

این روش به ویژه در تشخیص مشکلات وریدی مانند نارسایی وریدی و آسیب دریچه های وریدی مفید است.

تصویربرداری می تواند به پزشک کمک کند تا عملکرد سیاهرگ ها را در شرایط خاص، مانند تغییر وضعیت بدن، ارزیابی کند.

این آزمایش معمولاً به عنوان مکمل سایر روش های تصویربرداری مانند سونوگرافی داپلر یا ونوگرافی برای ارائه اطلاعات دقیق تر در مورد جریان خون و وجود مشکلات عروقی استفاده می شود.

از آنجایی که این روش نسبت به سایر ابزارهای تصویربرداری تهاجمی کمتری دارد، می توان از آن به عنوان یک گزینه اولیه در ارزیابی واریس یا نارسایی وریدی استفاده کرد.

درمان واریس

روش های مختلفی برای درمان واریس پا وجود دارد و با توجه به وجود واریس در هر قسمت بدن درمان باید صورت گیرد.

ترفند های خانگی همچون استفاده از سرکه سیب و یا درمان با روغن های گیاهی همچون روغن سیاه دانه و ویتامین E و… به جز روغن های گیاهی درمان های گیاهی نیز در برخی موارد اثر گذار خواهد بود.

استفاده از سیر و جعفری و… درمان با فیزیوتراپی با مراجعه به یک مرکز معتبر، درمان واریس با ورزش که درصورتی ورزش ها توسط پزشک تجویز نشوند ممکن است حتی باعث وخیم شدن واریس شود.

بهترین روش درمان واریس همچون استفاده از کرم های مخصوص و یا چسب و جوراب واریس، استفاده از قرص های واریس همچون قرص دافلون که حتما باید توسط پزشک تجویز و تایید شود.

از بین بردن واریس با رژیم غذایی نیز امکان پذیر است و با مصرف یک سری غذاهای مفید و جلوگیری از مصرف غذاهای مضر می توانید به بهبود وضعیت خود کمک کنید.

درمان های دیگر شامل اسکلروتراپی، لیزر درمانی، انواع جراحی واریس و… می باشد.

درمان خانگی واریس

روش های خانگی متنوعی برای درمان واریس وجود دارد که این روش ها شامل:

درمان واریس با خاکشیر

در درمان خانگی واریس می توانید از شربت خاکشیر استفاده کنید.

خاکشیر از قدیم الایام برای درمان بیماری های مختلف از جمله واریس، واریکوسل، بواسیر و … استفاده می شده است و بر اساس تحقیقات محدودی که روی این دانه انجام شده است، محققان دریافتند که خاکشیر ضد التهاب، ضد درد و تب بر است و همچنین دارای خواص آنتی اکسیدانی است.

درمان واریس با فلفل قرمز

فلف قرمز که حاوی ویتامین سی است و دارای بیوفلاونوئید است که باعث افزایش جذب این ویتامین در بدن می شود.

این نوع ترکیبات علاوه بر کاهش درد وریدهای واریسی، التهاب وریدی ناشی از این اختلال را نیز کاهش می دهند.

در نهیات پیشنهاد می کنیم اگر دچار واریس شده اید استفاده از فلفل را فراموش نکنید.

درمان واریس به وسیله زنجبیل

• زنجبیل را پوست بگیرید.
• در مخلوط کن بریزید.
• این مخلوط را هم بزنید تا حالت خمیری پیدا کند.
• ترکیب به دست آمده را روی ورقه پلاستیکی بریزید.
• بگذارید پلاستیک روی قسمت مبتلا به واریس به مدت 6 ساعت بماند.

درمان واریس با سرکه سیب

درمان واریس با سرکه سیب می تواند اثرات مثبتی داشته باشد.

سرکه سیب یکی از تصفیه کننده های خون است که به بهبود فعالیت سیستم گردش خون کمک می کند.

با جریان خون مناسب، التهاب و سنگینی ناشی از واریس کاهش یافته و بیمار احساس بهتری خواهد داشت.

در قسمت درمان واریس پا با سرکه سیب این مقاله به طور کامل نحوه استفاده از این محصول گیاهی را برای بهبود علائم واریس توضیح می دهیم.

چه موقع درمان واریس ضروری می شود؟

درمان واریس زمانی ضروری می شود که علائم آن به شدت زندگی فرد را تحت تاثیر قرار دهد یا عوارض جدی ایجاد کند.

برخی از دلایلی که درمان واریس را ضروری می کند عبارتند از:

درد و ناراحتی شدید:

اگر واریس باعث درد شدید، سنگینی و ناراحتی در پاها شده و انجام فعالیت های روزانه را برای فرد دشوار می کند، درمان ضروری است.

تورم و التهاب مزمن:

اگر واریس منجر به تورم مداوم و مزمن پاها، به ویژه در مچ پا و ساق پا شود، باید به دنبال درمان بود.

زخم های پوستی:

وریدهای واریسی درمان نشده می تواند منجر به زخم های باز (زخم ورید) روی پاها شود که بهبود نمی یابند و نیاز به درمان دارویی دارند.

خطر لخته شدن خون:

در برخی موارد، واریس می تواند منجر به تشکیل لخته خون (ترومبوز ورید عمقی) شود که خطرناک است و نیاز به درمان فوری دارد.

تغییرات پوستی:

تغییر رنگ پوست یا پیدایش لکه های قهوه ای، زخم یا التهاب پوست نیز از علائمی است که نیاز به درمان واریس را افزایش می دهد.

هدف از درمان واریس چیست؟

هدف اصلی درمان واریس بهبود علائم و جلوگیری از پیشرفت بیماری است.

واریس می تواند باعث درد، سنگینی و خستگی در پاها شود و حتی منجر به مشکلاتی مانند تورم، زخم های پوستی و تغییر رنگ پوست شود.

درمان مناسب می تواند به کاهش یا حذف این علائم و بهبود زندگی روزمره بیمار کمک کند.

علاوه بر این، درمان رگ های واریسی می تواند از عوارض جدی تری مانند ترومبوفلبیت (التهاب و لخته شدن خون در رگ ها) یا زخم های وریدی جلوگیری کند.

یکی دیگر از اهداف درمان واریس، بهبود ظاهر پاها است.

رگ های واریسی برجسته و پرپیچ و خم می تواند از نظر زیبایی برای بسیاری از بیماران نگران کننده باشد.

با درمان هایی مانند لیزر، اسکلروتراپی و جراحی های میکروسکوپی می توان این سیاهرگ ها را کاهش یا برداشت.

این امر به افزایش اعتماد به نفس و راحتی بیمار کمک می کند و از اثرات منفی احتمالی بر کیفیت زندگی وی جلوگیری می کند.

پیشگیری از واریس چگونه است؟

همه انواع واریس ها را نمی توان با پیشگیری جلوگیری کرد اما با انجام فعالیت هایی می توان از آنها پیشگیری کرد:

• با کرم ضد آفتاب از پوست خود در برابر نور خورشید محافظت کنید.
• ورزش های منظم مانند پیاده روی و دویدن برای استقامت بیشتر پاها و مویرگ ها و گردش خون بهتر.
• اصلاح سبک زندگی، کنترل وزن.
• از روی هم گذاشتن پاها برای مدت طولانی خودداری کنید.
• کاهش فشار روی رگ ها با بالا نگه داشتن پا.
• جلوگیری از ایستادن و نشستن طولانی مدت.
• استفاده از جوراب های ضد واریس و نپوشیدن لباس های تنگ در ناحیه کمر، کشاله ران و ساق پا.
• از پوشیدن کفش پاشنه بلند برای مدت طولانی خودداری کنید.

چه کسانی مستعد بیماری واریس هستند؟

افراد زیادی مستعد بیماری واریس هستند که در زیر برخی از آنها را برایتان آورده ایم.

کسانی که سابقه خانوادگی دارند.

در بسیاری از موارد، واریس ناشی از عوامل ژنتیکی و سابقه خانوادگی است.

اگر والدین یا اعضای بزرگتر خانواده شما به این بیماری مبتلا هستند، احتمال ابتلا به واریس در شما نیز بیشتر است.

بانوان باردار و افراد مسن.

تغییرات هورمونی در دوران بارداری و قبل از پریود می تواند باعث ضعیف شدن دیواره عروق و بروز واریس شود.

علاوه بر این، استفاده بیش از حد از قرص های ضد بارداری و هورمونی می تواند خطر ابتلا به عفونت را افزایش دهد.

با افزایش سن، رگ های عضلانی ضعیف می شوند که احتمال ابتلا به واریس را افزایش می دهد.

افرادی که مستعد بیماری واریس هستند.

افراد چاق به خاطر وجود اضافه وزن مستعد واریس هستند و همچنین افراد لاغر به علت های مختلفی همچون ضعف عضلانی به واریس مبتلا می شوند.

مشتاقان غذاهای چرب.

افرادی که تغذیه مناسب برای درمان واریس و دریافت فیبر ندارند می توانند در مسیر ابتلا به واریس قرار گیرند.

اگر عاشق غذاهای چرب هستید بهتر است این را بدانید: خوردن غذاهای پرچرب و ناسالم بر ایمنی و عملکرد رگ ها تاثیر می گذارد.

در نتیجه به مرور زمان علائم واریس را برای شما به ارمغان می آورد.

مصرف‌کنندگان دخانیات.

سیگار و دخانیات به دلیل تأثیر منفی بر جریان خون و تضعیف عروق خونی، عامل مهمی در بروز و ایجاد واریس هستند.

در واقع سیگار باعث غلیظ شدن خون، کند شدن جریان خون و در نهایت فشار بر رگ ها می شود.

تا حد امکان از این عامل مخرب خودداری کنید.

واریس واژن در زنان بارداری

واریس در بارداری یکی از عوارض بارداری است و نتیجه تغییرات هورمونی به ویژه هورمون پروژسترون بارداری است که دیواره رگ ها را ضعیف می کند و در نتیجه بر اثر عبور جریان خون، رگ ها متورم می شوند.

فشار ناشی از رشد جنین در دوران بارداری اجازه جریان خون در واژن را نمی دهد و ممکن است لخته شدن خون ایجاد شود.

واریس در مردان

با وجود اینکه مردان واریس شدید نسبت به خانم‌ها دارند اما به نظر می‌رسد این تفاوت به‌واسطه تفاوت‌های بدنی زن و مرد نیست بلکه عاملی اجتماعی یا فرهنگی باعث بروز این تفاوت می‌شود.

مردان به اشتباه واریس را یک مشکل زیبایی می دانند و آن را فقط برای خانم ها درمان می کنند.

مردان کمتر به فکر سلامتی خود هستند و اهمیت موضوع را دیرتر متوجه می شوند.

روش معمول لباس پوشیدن مردان یعنی پوشیدن شلوار باعث می شود حساسیت کمتری نسبت به تغییرات ظاهری پاها داشته باشند و شاید این دلیل بی تفاوتی نسبت به واریس در مراحل اولیه بیماری باشد.

واریس در کودکان به چه شکل است؟

واریس در کودکان بسیار کمتر از بزرگسالان است و اغلب علل مختلفی دارد.

در حالی که واریس در بزرگسالان عمدتاً توسط عوامل محیطی مانند ایستادن طولانی مدت، چاقی و سن ایجاد می شود، در کودکان ممکن است به دلیل مشکلات مادرزادی در عروق وریدی ایجاد شود.

این مشکلات مادرزادی می تواند شامل نقص در ساختار رگ ها باشد، مانند ناهنجاری های وریدی یا سندرم کلیپل ترناونی که باعث تورم و گشاد شدن غیر طبیعی عروق می شود.

علائم واریس در کودکان ممکن است شامل ظهور سیاهرگ‌های آبی یا بنفش در سطح پوست، تورم و درد در پاها یا ناحیه آسیب‌دیده باشد.

همچنین در موارد شدیدتر، کودک ممکن است مشکلاتی مانند اختلال در حرکت یا احساس سنگینی در پاها داشته باشد.

این علائم به خصوص پس از فعالیت بدنی یا ایستادن طولانی مدت بیشتر نمایان می شود.

به همین دلیل والدین در صورت مشاهده علائم غیرعادی در پای فرزندشان باید با پزشک متخصص مشورت کنند.

تشخیص واریس در کودکان معمولا با معاینه فیزیکی و با استفاده از روش های تصویربرداری مانند سونوگرافی داپلر انجام می شود.

درمان واریس در کودکان بسته به شدت و علت آن متفاوت است و می تواند شامل تغییر سبک زندگی، پوشیدن جوراب های فشاری یا حتی جراحی در موارد خاص باشد.

روش های کم تهاجمی و درمان های جدید می تواند به کاهش علائم و بهبود کیفیت زندگی کودک کمک کند.

برای درمان واریس به کجا مراجعه کنم؟

برای از بین بردن رگ های واریسی باید به پزشک متخصص قلب و عروق مراجعه کنید.

قلب حیاتی ترین عضو بدن است و به گفته هر متخصص جراح عروق، لازم است فرد همیشه سلامت و وضعیت قلب خود را کنترل کند.

قلب در واقع شبیه پمپی است که خون را به نقاط مختلف بدن هدایت می کند.

در نتیجه هر گونه اختلال در قلب باعث آسیب به سایر اعضای بدن می شود و بدترین عارضه آن بروز ناهنجاری در قلب است.

دکتر قلب می تواند به قلب و عروق و حتی رگ های واریسی شما کمک کند تا سلامت خود را بازیابد.

متخصص واریس کیست؟

فلبولوژیست، پزشکی است که در تشخیص و درمان اختلالات وریدی از جمله واریس تخصص دارد.

اختلالات وریدی عبارتند از: وریدهای عنکبوتی، زخم وریدی، درمان قطعی ترومبوز ورید عمقی (DVT) و موارد مشابه.

خطرات واریس

• لخته شدن خون در نواحی تحت تاثیر وریدهای واریسی
• تورم ناحیه آسیب دیده به خصوص ساق پا به دلیل عدم جریان خون در سیاهرگ های آن ناحیه در نتیجه خروج آن از سیاهرگ ها و تجمع آن در بدن
• تغییر رنگ پوست به دلیل عدم جریان خون در ناحیه آسیب دیده و در نتیجه تیره شدن رنگ پوست
• التهاب وریدها و خارش آنها و وجود رگ‌های برجسته و رگ‌های پیچ خورده
• ایجاد زخم وریدی در برخی از بیماران مبتلا به واریس حاد
• بروز آمبولی ریه

عوارض واریس

سطح خفیف این بیماری در اکثر افراد خطرات جدی ایجاد نمی کند و فقط ظاهر ناخوشایندی دارد، اما میزان شدید آن را نباید دست کم گرفت.

به طور کلی می توان گفت که اگر واریس پا درمان نشود، خطراتی از جمله موارد زیر را به همراه خواهد داشت:

• تشدید علائم در صورت غفلت از درمان
• درد پا
• پاهای بی قرار
• گرفتگی عضلات
• تورم مچ پا
• ورم پا
• خستگی پا
• خونریزی و زخم
• ترومبوز سطحی و عمیق
• سنگینی پا

برای تشخیص و درمان تخصصی واریس علاوه بر گفته های بالا نیاز است که به یک متخصص حرفه ای و یا کلینیک تخصصی همچون ایران واریس مراجعه کنید و علاوه بر مشاوره مناسب تحت درمان قرار بگیرید.

پرسش های متداول

در ادامه به بررسی سوالات متفاوت در این زمینه می پردازیم:

علت اصلی واریس چیست؟

علت اصلی واریس ناتوانی دریچه‌های وریدی در بازگشت درست خون به قلب است که موجب تجمع خون در رگ‌ها می‌شود.

آیا واریس می‌تواند بدون علائم باشد؟

بله، برخی افراد ممکن است واریس داشته باشند اما هیچ‌گونه علامتی را تجربه نکنند.

روش‌های غیرجراحی درمان واریس چیست؟

استفاده از جوراب‌های فشاری، تغییر سبک زندگی و مصرف دارو از روش‌های غیرجراحی هستند.

آیا واریس می‌تواند عوارض جدی داشته باشد؟

بله، در صورت عدم درمان، واریس می‌تواند منجر به عوارضی مانند زخم‌های پوستی، خونریزی یا ترومبوز شود.

تفاوت بین واریس و رگ‌های عنکبوتی چیست؟

واریس‌ها بزرگ‌تر و برجسته‌تر از رگ‌های عنکبوتی هستند و معمولاً علائم بیشتری دارند.