درمان واریس پا

هر انسان زنده دارای یک قلب در سمت چپ بدن خود می باشد که اگر قلب اول ما در قسمت بالایی بدن ما، داخل قفسه سینه باشد، قلب دوم در قسمت پایین یعنی پا قرار دارد.

حال برای برخی افراد این سوال پیش می آید که چرا پا قلب دوم هر انسان است؟

در ماهیچه های پشت ساق پا دریچه ای وجود دارد که از برگشت خون به سمت پایین در ساق جلوگیری می کند.

زمانی که عضلات ساق پا منقبض می شوند، باعث پمپاژ مجدد خون در ساق پا می شود.

خون به قلب باز می گردد کل این فرآیند مانند پمپاژ قلب است و از بازگشت خون به سمت پایین در رگ ها جلوگیری می کند، به همین علت است که به پای هر فرد قلب دوم آن می گویند.

پای انسان از رگ هایی تشکیل شده است که این رگ ها در زیر پوست انسان و گاهی هم از روی پوست قابل مشاهده هستند.

خون از رگ های درون پا به سمت قلب حرکت می کند و به حفره شکمی قلب می رود.

با ایجاد هر فشاری همچون بلند کردن یک جسم و یا نیم خیز شدن روی پا به حفره شکمی فشار وارد می شود.

این خون هنگام عبور در رگ های پا تحت فشار قرار می گیرد و در نتیجه آن باعث تشکیل رگ های واریسی زیر پوست می شود.

به راحتی در هنگام برهنه بودن قابل مشاده خواهند بود.

به همین علت است که معمولا رگ های واریسی در افرادی که کار های ایستاده و یا پر فشار بر روی پا انجام می دهند نمایان می شود.

این موضوع باعث بروز علائمی همچون درد و گرفتگی عضلات و… می شود.

واریس چیست؟

در جواب سوال به این که واریس چیست؟ باید بگوییم که رگ های خونی غیر عادی که به صورت پیچشی هستند و دیواره رگ های نازک و ضریفی دارند را رگ واریسی می گویند.

در ابتدا رگ های واریسی به صورت خوشه ای و به هم چسبیده هستند که به رنگ آبی، بنفش نمایان می شوند.

این رگ ها هرقسمتی از بدن ظاهر می شوند اما در نواحی پا و لگن بارزتر هستند.

واریس یکی از شایع ترین بیماری های مزمن عروقی است که در آن دیواره رگ های خونی سطحی پا ضعیف و متسع می شود.

واریس با علائمی مانند درد، خستگی، سنگینی و خارش پاها همراه است.

با پیشرفت بیماری، عروق زیر پوست برجسته و متورم می شوند. در مراحل پیشرفته، زخم، التهاب و تغییر رنگ پوست رخ می دهد.

رگ واریسی پا چیست؟

این سیاهرگ های سطحی که خون را به اندام های مختلف بدن می رسانند هنگامی که تحت فشار قرار می گیرند به رگ های واریسی تبدیل می شوند.

از دیگر علت های ایجاد واریس می توان به تخریب دریچه های کبوتری وریدهای سطحی که باعث بازگشت خون به ورید می شوند که در نتیجه تورم، گشاد شدن و پیچ خوردگی عروق است، اشاره کرد.

اگر این بیماری به درستی تشخیص داده نشود و درمان نشود، ممکن است عوارضی برای فرد ایجاد کند.

ضعیف شدن دریچه های داخل وریدی و وریدهای پا عامل اصلی واریس و واریس است.

دریچه های یک طرفه در داخل سیاهرگ ها وجود دارد که به هدایت جریان خون از پاها به قلب کمک می کند.

این دریچه های کوچک قابل باز و بسته شدن هستند.

اگر این دریچه ها به دلایلی ضعیف شوند و آنطور که باید عمل نکنند، خون در سیاهرگ ها جمع می شود.

درنتیجه به آن فشار وارد می کند و باعث بزرگ شدن و متورم شدن سیاهرگ می شود.

رگهای واریسی اغلب ریشه در خانواده و ژنتیک دارند.

به این معنی که فرد با دریچه های داخل وریدی معیوب و دارای رگ هایی با دیواره های ضعیف به دنیا می آید.

این موضوع در برخی موارد برای افراد در مقطعی از زندگیشان بروز می کند.

انواع رگ های واریسی

رگ های واریسی انواع مختلفی دارد که عبارت اند از:

• واریس طنابی بزرگ
• واریس طنابی کوچیک
• واریس متوسط
• واریس شدید
• واریس شاخه ای
• واریس ناحیه تناسلی
• رگ های عنکبوتی
• واریس مری
• واریس دست
• واریس معده
• واریس واژن
• واریس بیضه
• واریس صورت

در ادامه با ایران واریس همراه باشید تا با تک تک انواع واریس آشنا شویم.

واریس طنابی بزرگ

برآمدگی های بزرگی است که کاملا در معرض دید افراد قرار می گیرد و اعتماد به نفس را مختل می کند.

واریس طنابی کوچک

وقتی گردش خون در سیاهرگ ها به اندازه طبیعی نباشد و مقدار زیادی سلول خونی در آن گیر کند، رگ های واریسی ایجاد می شود.

واریس متوسط

این نوع بیماری شدت متوسطی دارد اما اندازه بزرگ و رنگ آن کبود است.

عدم درمان به موقع این بیماری منجر به مشکلات جدی می شود.

لیزر و اسکلروتراپی روش های رایج برای درمان نوع متوسط ​​هستند.

واریس شدید

عدم درمان به موقع این بیماری باعث می شود بیماری شدیدتر شده و ظاهری زشت بر روی پوست ایجاد شود.

تغییر رنگ پوست، تورم شدید رگ ها و زخم های پوستی از عوارض این بیماری شدید است.

واریس شاخه ای

این واریس به صورت رگه های تکه تکه برآمده و بزرگ تشکیل می شود.

اغلب در زیر زانو و به صورت تکه ای نمایان می شود.

واریس ناحیه تناسلی

واریس ناحیه تناسلی معمولا در خانم های باردار رخ می دهد.

رگه های عنکبوتی

این رگ ها نشانه بیماری های زمینه ای هستند که می تواند به شکل واریس و یا روزاسه پوستی باشد.

واریس مری

این عارضه یک بیماری شایع در بیماران جدی کبدی است که باعث بزرگ شدن و غیر طبیعی شدن سیاهرگ های مری می شود.

واریس مری در سیروز کبدی دیده می شود.

در این بیماری خون به درستی در کبد جریان نمی یابد که به دلیل لخته شدن خون یا زخم بافت کبد ایجاد می شود.

نشت یا پارگی عروق در این بیماری امکان خونریزی خطرناک را دارد.

واریس دست

این بیماری نیز نوعی بیماری انسداد ورید دست است که با نازک شدن پوست دست به دلیل افزایش سن و کاهش لایه چربی زیر پوست همراه است.

این از دست دادن چربی باعث تورم رگ ها در روزهای گرم یا دمای بالا یا افزایش فعالیت بدنی می شود.

این بیماری در دست به خصوص در ناحیه مچ ایجاد می شود. برای درمان واریس دست باید به پزشک مراجعه کنید.

واریس صورت

این عارضه تورم و قرمزی وریدهای سطحی صورت است که ناشی از بیماری عروقی تلانژکتازی است.

به رگ های واریسی صورت مشکل رگ های عنکبوتی نیز گفته می شود.

محرک های محیطی، ژنتیک، مصرف الکل، بارداری، تروما، تغییرات آب و هوا و نور خورشید ازعوامل خطر این نوع بیماری هستند.

واریس بیضه

تورم و بزرگ شدن وریدهای بیضه علت واریس بیضه است که ظاهری بسیار شبیه به واریس پا دارد.

این نوع از واریس با تورم همراه است اما این نوع واریس دردی ندارد.

واریس معده

این واریس یا واریس مری یک بیماری خطرناک و حاد است که رگ های متصل کننده لوله گلو به معده را درگیر می کند.

اکثر بیماران مبتلا به بیماری های حاد کبدی مانند سیروز کبدی احتمالاً این بیماری را در معده دریافت می کنند.

واریس واژن

نتیجه تغییرات هورمونی به خصوص هورمون پروژسترون بارداری است.

دیواره رگ ها را ضعیف می کند و در نتیجه رگ ها در اثر عبور جریان خون متورم می شوند.

فشار ناشی از رشد جنین در دوران بارداری اجازه جریان خون در واژن را نمی دهد و ممکن است لخته شدن خون ایجاد شود.

علت های بروز واریس

ضعیف بودن دریچه‌ها و آسیب دیدن سیاهرگ‌ها

ضعف دریچه ها می تواند ارثی یا در نتیجه تصادف، بیماری یا آسیب باشد.

گاهی نمی توان دلیل خاصی برای ضعیف بودن سوپاپ ها مشخص کرد.

دریچه های ضعیفی که به درستی کار نمی کنند، نمی توانند به طور طبیعی باز و بسته شوند.

در نتیجه خون می تواند به قسمت پایین بدن برگردد.

از دست دادن خاصیت ارتجاعی رگها نیز اثر مشابهی ایجاد می کند.

در این حالت رگ ها بیش از حد کشیده می شوند و دریچه های قلب ضعیف تر می شوند و در کار آنها اختلال ایجاد می شود.

سن

عملکرد بسیاری از قسمت های بدن با افزایش سن کاهش می یابد و سیاهرگ ها نیز از این قاعده مستثنی نیستند.

این سیاهرگ ها با گذشت زمان خاصیت ارتجاعی که داشتند را از دست می دهند که با عوارض عروقی مانند واریس نمایان می شوند.

جنسیت

زنان به خصوص در دوران بارداری بیشتر مستعد ابتلا به واریس هستند.

هورمون زنانه استروژن رگ ها را شل می کند و اجازه می دهد خون از طریق دریچه ها نشت کند.

این بدان معنا نیست که مردان دچار واریس نمی شوند، بلکه برخی از مردان بدشانس هستند و به واریس مبتلا می شوند.

برعکس، برخی از زنان شانس آورده و از این حالت فرار می کنند.

با این حال، رگ های واریسی در بین زنان شایع تر است.

قاعدگی و یائسگی نیز محرک های شناخته شده ای هستند که خطر ابتلا به واریس را به دلیل نوسانات هورمونی افزایش می دهند.

شغل

ایستادن طولانی مدت باعث تجمع خون در پاها شده و فشار مضاعفی به دریچه ها وارد می کند.

در نتیجه، دریچه‌ها مجبور می‌شوند برای عقب راندن خون بیشتر کار کنند و در نتیجه با گذشت زمان ضعیف می‌شوند.

به طور کلی، اگر برای مدت طولانی بی حرکت بایستید، جریان خون مختل می شود.

سابقه خانوادگی

اگر فردی در خانواده شما واریس دارد، شما نیز بیشتر مستعد ابتلا به واریس هستید.

واریس یک عارضه ارثی است.

ژنتیک نیز در ابتلا به واریس نقش دارد، البته منظور این نیست که حتماً دچار واریس می شوید، بلکه سابقه خانوادگی خطر ابتلا به واریس را افزایش می دهد.

اضافه‌ وزن و چاقی

اضافه وزن یا چاقی باعث فشار و تنش اضافی بر روی قسمت های مختلف بدن از جمله رگ ها می شود.

چربی اضافی بدن بر گردش خون تاثیر می گذارد و با فشار بر روی سیاهرگ ها در طولانی مدت باعث آسیب دیدن آنها می شود.

بارداری

بارداری فشارها و تنش های زیادی را به بدن وارد می کند.

تغییرات هورمونی در بارداری باعث شل شدن دیواره سیاهرگ‌ها می‌شود.

این موضوع توانایی سیاهرگ هارا در پمپ کردن خون به طرف بالا و به قلب مختل می‌کند.

شل شدن دیواره سیاهرگ‌ها همچنین باعث شل شدن دریچه ها می شود.

با شل شدن درچه ها نیز خون برعکس عمل می کند و به جای رفتن به سمت بالا، به طرف پاها و سیاهرگ بر می گردد.

آسیب دیدن پاها

آسیب دیدن پاها خطر ابتلا به واریس را افزایش می دهد.

انجام جراحی، شکستگی استخوان درشت نی یا اختلال در گردش خون در ساق پا از جمله آسیب هایی است که احتمال ابتلا به واریس را افزایش می دهد.

یبوست

یبوست خطر ابتلا به واریس را افزایش می دهد.

تلاش برای اجابت مزاج، فشار زیادی به سیاهرگ ها وارد می کند و باعث کشیده شدن بیش از حد و در نهایت آسیب دیدن سیاهرگ ها می شود.

این آسیب به صورت واریس ظاهر می شود.

ابتلا به بیماری‌های مختلف

عوارضی مانند نارسایی مزمن عروقی زمانی رخ می دهد که دریچه های وریدها آسیب ببینند یا از بین بروند.

دریچه های ورید هنگامی که دچار آسیب دیدگی می شود منجر به بروز ورم های دردناک در پاها و خطر ایجاد زخم یا عفونت های پوستی می شود.

از علت های بروز واریس نارسایی های عروقی را نیز می توان نام برد، اما کمتر منجر به واریس می شود.

زندگی بدون تحرک

سبک زندگی کم تحرک عامل بیماری های مختلفی مانند واریس است.

هنگامی که ساعت های طولانی پشت میز بنشینید و جزء دسته افراد با سبک زندگی کم تحرک باشید، خودتان خطر ابتلا به واریس را زیاد می کنید.

چه کسانی مستعد ابتلا به واریس هستند؟

افرادی که شایع ترین عوامل خطر را دارند بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند:

• ژنتیک
• جنسیت
• سن
• فشار روی شکم
• رژیم غذایی
• اضافه وزن
• بارداری
• سبک زندگی
• سابقه تروما یا جراحی

عوامل خطر ابتلا به واریس پا عبارتند از:

• سن
• جنسیت (در این مورد زنان از مردان بیشتر با این مشکل مواجه می شوند)
• سابقه خانوادگی
• بارداری
• چاقی
• ایستادن یا نشستن طولانی مدت

ارتباط ژنتیک با واریس

محققان می گویند که عوامل ژنتیکی نقش مهمی در ایجاد رگ های واریسی دارند.

عوامل ژنتیکی خاص موثر بر ایجاد وریدهای واریسی تا حد زیادی ناشناخته باقی مانده است.

این عدم شناخت تا حدی به این دلیل است که عوامل زیادی می توانند در ایجاد رگ های واریسی نقش داشته باشند.

این عوامل از عوامل ارثی گرفته تا اضافه وزن و واریس و همچنین سبک زندگی ما را شامل می شود.

ژن های خاصی می توانند رگ های ما را مستعد کشش و تغییر شکل دائمی کنند.

ژن ها را می توان با تغییر ساختار دریچه های وریدی و جلوگیری از بسته شدن صحیح آنها در معرض خطر قرار داد.

این خطر لخته شدن خون در پا را افزایش می دهد.

یک نکته جالب این است که ژن ها می توانند بر خواص خون افراد تاثیر بگذارند.

برخی از افراد خون غلیظ تری دارند و خون آنها راحت تر از دیگران لخته می شود.

این لخته های خون جریان خون را در سیاهرگ ها مختل می کنند و از عملکرد صحیح دریچه ها جلوگیری می کنند.

لخته خون می تواند از مسیر خود خارج شود و به ریه یا مغز برسد.

در چنین شرایطی، فرد با آمبولی ریه یا سکته مغزی مواجه می شود.

• اگر پدر و مادر هر دو مبتلا به واریس باشند، خطر ابتلای کودکان به این بیماری 90 درصد است.
• اگر یکی از والدین مبتلا به واریس باشد، خطر ابتلای کودکان به آن برای پسران 25 درصد و برای دختران 62 درصد است.
• هنگامی که تنها یکی از والدین مبتلا به واریس است، ظاهراً هیچ رابطه ای بین جنسیت والدین مبتلا و واریس در کودکان وجود ندارد.

درمان واریس پا

>

واریس پا به رگ‌های متورم و پیچ‌خورده‌ای گفته می‌شود که معمولاً در پاها ظاهر می‌شوند.

این رگ‌ها به دلیل ضعف یا نارسایی دریچه‌های وریدی ایجاد می‌شوند که باعث می‌شود خون به درستی به قلب بازگردد.

درمان‌های مختلفی برای واریس پا وجود دارد، از جمله:

جوراب‌های واریس

این جوراب‌ها با فشردن پاها به بازگشت خون به قلب کمک می‌کنند.

اسکلروتراپی

درمان واریس با اسکلروتراپی، ماده‌ای به داخل رگ‌های واریسی تزریق می‌شود که باعث می‌شود رگ‌ها از بین بروند.

لیزر درمانی

درمان واریس با لیزر درمانی، همانطور که از نامش پیداست از لیزر برای از بین بردن رگ‌های واریسی استفاده می کنند.

لیزر سطحی پوست برای درمان واریس پا

لیزر درمانی خارج پوستی برای رگ های واریسی روشی است که در آن زگ های عنکبوتی که زیر سطح پوست وجود دارند را از بین می برند.

با لیزر به جای رگ های واریس اسکار ایجاد می شود که این اسکار باعث بسته شدن رگ می شود.

با بسته شدن رگ خونرسانی متوقف می شود و درنتیجه آن رگ از بین می رود و به گفته های پزشکان رگ می میرد.

لیزر درمانی درون عروقی برای درمان واریس پا

این روش کم تهاجمی است به طوری که می تواند رگ های واریسی را به کمک پرتو متمرکز شده لیزر از بین ببرد.

این روش بی خطر و سریع است و فقط بافتی که دچار آسیب واریسی شده را درمان می کند.

جراحی

در موارد شدید، ممکن است نیاز به جراحی برای برداشتن رگ‌های واریسی باشد.

• جراحی اندوسکوپ سیاهرگ
• جراحی برداشتن ورید ها
• فلبکتومی

چسب واریس

درمان واریس پا با چسب تنها روش غیر حرارتی بدون نیاز به بی حسی و بدون دخالت عامل اسکلروز کننده است.

در این روش از چسب بافت مخصوص برای بستن ورید استفاده می شود.

میکروفلبکتومی

در این روش که تقریبا غیر تهاجمی یا کم تهاجمی است، برش های کوچکی روی سطح پوست ایجاد می شود.

برای برداشتن رگ های مشکل دار استفاده می شود.

پماد برای درمان واریس

برای درمان این عارضه از کرم ها و پمادها استفاده می شود و ناحیه آسیب دیده مستقیماً با پماد ماساژ داده می شود.

رگ های واریسی سطحی و نزدیک به پوست هستند، به همین دلیل پماد گزینه ای موثر برای درمان این بیماری است.

کبودی پوست، تورم رگ ها و درد را کاهش می دهد.

پماد برای درمان این عارضه حاوی ترکیبات شاه بلوط یا ویتامین K است که با خاصیت ضد التهابی خود، تورم ساق پا یا تورم سایر نواحی ناشی از واریس را کاهش می دهد.

آر اف رادیوفرکانسی

آراف رادیوفرکانسی وسیله ای است که با گرم و سفت کردن بافت و ماهیچه باعث افزایش جریان خون و از بین رفتن رگ های واریسی می شود.

درمان های خانگی برای درمان واریس پا

قطعا درمان خانگی و طب سنتی درمان واریس بسیار موثر و کارآمد است که واریس به صورت خفیف باشد.

• درمان خانگی با خاکشیر
• درمان با فلفل قرمز
• درمان های خانگی با زنجبیل
• درمان با سرکه سیب
• چای سبز، شاه بلوط هندی، چوب سدر
• درمان خانگی با یخ

معجزه درمان واریس

معجزه درمان واریس پا به قابلیت های مدرن پزشکی اشاره دارد.

با استفاده از روش های پیشرفته ای مانند لیزر درمانی، اسکلروتراپی و جراحی های کم تهاجمی علائم واریس را به طور چشمگیری کاهش داده و کیفیت زندگی بیماران را بهبود می بخشد.

این روش ها نه تنها ظاهر پاها را باز می گرداند، بلکه از عوارض جدی تری مانند زخم وریدی و لخته شدن خون نیز جلوگیری می کند.

درمان های جدید سریع، بدون درد و موثر هستند.

این درمان ها به بیماران این امکان را می دهند که با اطمینان بیشتر و بدون نگرانی در مورد عوارض واریس به زندگی عادی خود بازگردند.

درمان های طب سنتی برای درمان واریس

در طب سنتی نیز روش های درمانی برای واریس وجود داشت که:

درمان واریس با حجامت

برای درمان این بیماری با حجامت، خون تازه، اکسیژن و لنف از طریق ساکشن در سیاهرگ ها جریان می یابد.

خون جدیدی که در درمان این بیماری با حجامت وارد سیاهرگ ها می شود.

گلبول های قدیمی محروم از اکسیژن را از ورید خارج کرده و تورم وریدی را کاهش می دهد.

درمان واریس با سرکه سیب

خواص و خواص ضد التهابی سرکه سیب که تورم رگ های واریسی را کاهش می دهد، آن را به گزینه ای مناسب برای درمان این بیماری تبدیل کرده است.

استفاده موضعی از سرکه سیب با نارون کوهی به صورت ماساژ روی رگ های واریسی باعث بهبود جریان خون در دیواره این رگ ها می شود.

درمان واریس با خاکشیر

شربت خاکشیر از قدیم الایام برای درمان این بیماری، بواسیر و واریکوسل یکی از گزینه های محبوب بوده و طب سنتی به دلیل داشتن خواص ضد التهابی، ضد درد، آنتی اکسیدانی و تب بر، آن را برای درمان این بیماری تجویز می کند.

درمان واریس با زالو

درمان این بیماری با زالو یک روش درمانی اثبات شده است که درد و تورم ناشی از واریس را کاهش می دهد.

علاوه بر این، ظاهر رگ های لخته شده را بهبود می بخشد.

از آنجایی که آنزیم موجود در بزاق زالو ضد انعقاد است، می تواند از تشکیل لخته و غلظت خون جلوگیری کند.

این بزاق همچنین لخته های خونی را که رگ ها را مسدود می کند، از بین می برد.

علاوه بر درمان این عارضه با زالو، حتما جوراب های واریس بپوشید و از رژیم غذایی سالم و ورزش پیروی کنید.

درمان گیاهی واریس

گیاهانی وجود دارد که کمک به رفع واریس میپردازد:

درمان واریس با سیر

خوردن سیر باعث کاهش سموم بدن و بهبود جریان خون می شود.

این به درمان واریس کمک می کند.

کافی است چند حبه سیر را برش دهید و در ظرفی بریزید.

مقداری آب پرتقال و روغن زیتون به آن اضافه کنید و بگذارید نیم روز بماند.

سپس مقداری از این محلول را به صورت دورانی روی رگ های واریسی ماساژ دهید و روی آن را با حوله بپوشانید.

بعد از یک شب آن را بشویید. این کار باید هر شب به مدت چندین ماه تکرار شود.

جعفری

خوردن جعفری به دلیل داشتن مقدار زیادی ویتامین C باعث کاهش التهاب و دفع آب اضافی میان بافتی می شود.

علاوه بر این، می توانید با استفاده از جعفری یک محلول درمانی درست کنید.

مقداری برگ جعفری را به مدت 5 دقیقه بجوشانید. سپس بگذارید خنک شود. چند قطره گل همیشه بهار و روغن گل رز را به آن اضافه کنید.

مقداری از این محلول را با پنبه روی رگ های واریسی ماساژ دهید. این کار باید چندین ماه و هر روز ادامه یابد.

مصرف روغن زیتون برای درمان واریس

مصرف مداوم روغن زیتون تاثیر بسیار خوبی بر سلامت افراد دارد.

این روغن به دلیل داشتن ویتامین C، منیزیم و پتاسیم زیاد، التهاب بدن را کاهش داده و در درمان واریس موثر است.

روغن زیتون را می توان به عنوان روغن موضعی برای رگ های واریسی استفاده کرد.

روغن های گیاهی

ماساژ واریس با کمک روغن های اسطوخودوس، رزماری، آووکادو، جوجوبا و بابونه التهاب این ناحیه را کاهش می دهد.

ویتامین های موثر برای درمان واریس

مواد معدنی و ویتامین ها نقش مهمی در تقویت رگ ها و پیشگیری از واریس دارند.

مکمل C با افزایش تولید کلاژن به تقویت دیواره سیاهرگ ها و کاهش التهاب کمک می کند.

ویتامین E به عنوان یک آنتی اکسیدان قوی جریان خون را بهبود می بخشد و از لخته شدن خون جلوگیری می کند.

مکمل K به بهبود گردش خون و کاهش کبودی کمک می کند.

مصرف این ویتامین ها در کنار رژیم غذایی سالم و فعالیت بدنی منظم می تواند به کاهش علائم واریس و جلوگیری از پیشرفت آن کمک کند.

برای درمان واریس چه چیزی بخوریم؟

قطعا مواد غذایی روی بدن تاثیر مستقیمی دارد که در صورت رعایت توسط افراد بهترن نتیجه را به دنبال دارد:

دانه چیا

دانه چیا با وجود اندازه کوچک، فواید بسیار بالایی دارد و ارزش غذایی بالایی دارد.

توت

توت میوه ای خوشمزه است که انواع مختلفی دارد و خواص درمانی زیادی دارد.

از ترکیبات مغذی موجود در توت می توان به آنتی اکسیدان های این میوه اشاره کرد که مصرف توت را برای تقویت عروق خونی و بهبود التهاب موثر می کند.

موز

موز منبع غنی پتاسیم و منیزیم است و این مواد مغذی تاثیر مثبتی در کاهش علائم واریس و کمک به درمان آن دارند.

گندم سیاه

آنتی اکسیدان های موجود در گندم سیاه به بهبود گردش خون در بدن کمک می کند.

سبزیجات برگ دار

سبزیجات برگ دار مانند کلم پیچ و کلم پیچ سرشار از منیزیم هستند که گردش خون را در بدن بهبود می بخشد.

آووکادو

چربی موجود در آووکادو از آن دسته چربی هایی است که برای بدن مفید است و سلامت قلب و عروق خونی را بهبود می بخشد.

ماهی

ماهی منبع غنی امگا 3 است.

امگا 3 در برخی از انواع ماهی ها مانند سالمون و ساردین بیشتر از سایر انواع ماهی است.

غذاهای مضر برای واریس

کربوهیدرات های تصفیه شده

افراد مبتلا به واریس باید تا حد امکان از مصرف کربوهیدرات های ساده و پیچیده اجتناب کنند.

غذاهای حاوی کربوهیدرات را می توان یکی از مهم ترین عوامل موثر در بروز بیماری های مزمن دانست.

این غذاها باعث کاهش سلامت قلب و عروق خونی می شوند.

افراد مبتلا به واریس باید کربوهیدرات های تصفیه شده را با کربوهیدرات های پیچیده مانند برنج قهوه ای، جو و غیره جایگزین کنند.

کربوهیدرات های پیچیده را جایگزین و استفاده کنید.

آیا شکر برای واریس مضر است؟

مصرف زیاد شکر یکی از ممنوعیت های غذایی بیماران مبتلا به واریس است.

اکثر دسرها و تنقلات مانند کیک، شکلات، شیرینی و غیره… آنها مقادیر زیادی قند دارند و مصرف زیاد قند به طور مستقیم بر سلامت قلب و عروق تأثیر می گذارد.

مصرف قند زیاد با بالا بردن قند خون بدن ترشخ انسولین را نیز بیشتر می کند.

در رژیم غذایی روزانه بهتر است از قندهای طبیعی مانند قند موجود در میوه ها استفاده شود.

غذاهای شور

مصرف غذاهای شور به معنای مصرف زیاد سدیم است.

هنگامی که غلظت سدیم در خون افزایش پیدا کند منجر به احتباس آب اضافی در بدن و افزایش حجم خون می شود.

این موضوع باعث ایجاد فشار در رگ و بروز واریس می شود.

فواید ورزش برای درمان واریس پا

ورزشی برای واریس در شنا باعث می شود ساق پا بالا باشد و از تجمع خون در این قسمت از بدن جلوگیری کند.

پزشکان همچنین معتقدند بهترین ورزش برای واریس، شنا است.

در آن هیچ فشاری به مفاصل و استخوان های شما وارد نمی شود و در عین حال تحرک پا به گردش بهتر خون کمک می کند.

دوچرخه

دوچرخه سواری، چه در فضای باز و چه با دوچرخه ثابت، می تواند برای واریس بسیار مفید باشد.

مانند پیاده روی، این ورزش قدرت عضلات پا را بهبود می بخشد و یکی از آن فعالیت های کم استرس است که می توانید به صورت روزانه انجام دهید.

ویپاریتا کارانی

ویپاریتا کارانی یکی از تمرینات واریس است که در یوگا استفاده می شود.

تمرینات یوگا گردش خون را بهبود می بخشد زیرا پاهای شما را بالاتر از قلب قرار می دهد.

نگه داشتن حرکات کششی و ژست گرفتن و تمرکز بر تنفس می تواند راه خوبی برای بهبود علائم واریس باشد.

ریباندینگ

ریباندینگ، که در اصل بالا و پایین پریدن روی یک ترامپولین کوچک است، می تواند به کاهش تجمع خون در پاها کمک کند.

اگر جایی را می شناسید که ترامپولین های بزرگی دارد یا می توانید خودتان یکی بسازید و این حرکت را در خانه انجام دهید.

ریباند را 3 بار در روز به مدت پنج دقیقه انجام دهید.

لیفت پا

یکی از ساده ترین تمرینات برای واریس که می توانید در خانه انجام دهید و عضلات پای خود را بهتر بکشید، لیفت پا است.

چرخش مچ پا

اگر فردی هستید که در طول روز به مدت طولانی می نشینید، بهترین ورزش برای واریس حرکت دادن و کشش مچ پا است.

به عنوان مثال، حرکت چرخش مچ پا می تواند خون را به جریان بهتر در ساق پا تشویق کند و گردش این مایع حیاتی در قسمت های پایینی بدن تا حد زیادی بهبود می یابد.

بالابردن ساق پا

انجام ست های ساده تمرینات بلند کردن پا نه تنها برای گردش بیشتر خون در پاها مناسب است، بلکه به بهبود رگ های واریسی نیز کمک می کند.

یوگا

یوگا در درمان واریس بسیار موثر است به طوری که می تواند تاثیرات مثبت زیادی بر سلامت عروق به ویژه در کاهش علائم واریس داشته باشد.

حرکات ورزشی مضر برای واریس

فشار آوردن به بدن و رگ ها تاثیر بدی روی واریس خواهد گذاشت.

بلند کردن وزنه های سنگین

وزنه زدن فشار زیادی به پاها و سیاهرگ های این قسمت از بدن وارد می کند و می تواند باعث تورم و بدتر شدن رگ های واریسی شود.</p>

اسکات و لانژ

اگرچه این دو حرکت در برخی موارد می‌توانند برای واریس مفید باشند، اما فشار زیادی به دیواره سیاهرگ وارد می‌کنند و در نهایت احتمال اینکه وضعیت شما را بدتر از بهتر کنند، بیشتر است.

دویدن بیش از حد

دویدن و پیاده روی روش های رایج برای درمان واریس پا با ورزش هستند، اما فقط تا حد معقولی. اگر مدام به مدت طولانی روی سطوح بدوید، فشار زیادی به بدن خود وارد می کنید و علائم واریس تشدید می شود.

بهترین راه درمان سریع و قطعی وارس پا

گزینه های مختلفی برای درمان سریع و قطعی واریس وجود دارد و انتخاب مناسب ترین روش به شدت واریس، سلامت کلی فرد و ترجیحات شخصی بستگی دارد.

در اینجا چند روش درمانی موثر و رایج آورده شده است:

اسکلروتراپی:

در این روش محلول خاصی به داخل وریدهای واریسی تزریق می شود که باعث بسته شدن و از بین رفتن تدریجی رگ ها می شود.

این روش معمولاً برای عروق کوچک و متوسط ​​مناسب است و به دوره نقاهت کوتاهی نیاز دارد.

لیزر درمانی:

لیزر درمانی شامل استفاده از انرژی لیزر برای درمان واریس است.

این روش برای وریدهای سطحی و کوچک موثر است و معمولاً بدون نیاز به برش جراحی انجام می شود.

فرکانس رادیویی:

در این روش از امواج رادیویی برای گرم کردن و بستن رگ های واریسی استفاده می شود.

این روش برای وریدهای بزرگتر موثر است و معمولاً درد کمتری نسبت به جراحی دارد.

جراحی واریس:

واریس در مواقعی که شدیدتر از حالت معمول باشد نیاز به جراحی دارد.

این جراحی شامل برداشتن یا بستن رگ‌های واریسی بزرگ است و معمولاً زمانی انتخاب می‌شود که روش‌های دیگر شکست خورده باشند.

درمان‌های غیرجراحی:

تغییرات سبک زندگی مانند کاهش وزن، ورزش منظم و استفاده از جوراب‌های فشاری می‌تواند به بهبود علائم و جلوگیری از پیشرفت رگ‌های واریسی کمک کند.

پیشگیری از واریس پا

شما می‌توانید با انجام اقداماتی مانند ورزش منظم، حفظ وزن سالم و اجتناب از ایستادن یا نشستن طولانی مدت، از ابتلا به واریس پا پیشگیری کنید.

از نشستن یا ایستادن طولانی مدت خودداری کنید.

افرادی مانند فروشندگان و افسران پلیس که روی پاهای خود کار می کنند یا کارگران و رانندگانی که برای مدت طولانی می نشینند مستعد ابتلا به واریس هستند.

اگر مجبورید چندین ساعت در روز بنشینید یا بایستید، سعی کنید ساعتی یک بار به مدت 10 دقیقه پیاده روی کنید.

اگر مجبورید برای مدت طولانی بایستید، هر از چند گاهی به دیوار تکیه دهید، این کار باعث کاهش فشار روی رگ های پاهای شما می شود.

تمرینات ورزشی ساده ای را در محل کار خود انجام دهید.

زمانی که نمی توانید کمی پیاده روی کنید، هر ساعت یک بار ورزش های ساده را انجام دهید تا گردش خون در پاهایتان تقویت شود.

در حالت نشسته با انگشتان پا دایره ای ایجاد کنید و مچ پای خود را خم و راست کنید و در حالت ایستاده چند بار پای خود را بلند کنید.

با انقباض عضلات ساق پا، وریدهای پا فشرده می شوند. این به بازگشت خون به قلب کمک می کند.

به طور منظم ورزش کنید.

یکی از راه های پیشگیری از واریس ورزش است.

فعالیت هایی مانند پیاده روی، آهسته دویدن یا دوچرخه سواری که مچ پا را درگیر می کند و ماهیچه های پا را منقبض می کند مفید است.

ورزش‌هایی که عضلات پا را تقویت می‌کنند به بازگشت خون به قلب نیز کمک می‌کنند.

 در صورت نیاز وزن خود را کاهش دهید.

اضافه وزن زیاد، فشار زیادی به رگ ها و دریچه های آن وارد می کند.

جوراب فشاری بپوشید.

اگر زیاد می ایستید یا می نشینید، پوشیدن جوراب های فشاری بدون کفی در طول روز می تواند کمک کننده باشد.

این جوراب ها تا زیر زانو رفته و به آرامی پاها را فشرده می کنند تا از تجمع خون جلوگیری شود.

این جوراب ها به این دلیل توصیه می شوند که راحت تر از جوراب یا جوراب شلواری فشرده هستند.

پاهای خود را بالا ببرید.

سه یا چهار بار در روز به مدت 15 دقیقه پاهای خود را تا سطح قلب یا بالاتر ببرید.

این به جلوگیری از تجمع خون کمک می کند و می تواند تورم پا را بهبود بخشد.

کفشهایی بپوشید که مچ پاهایتان در آن به راحتی حرکت کند.

هر نوع کفشی که حرکت مچ پا را محدود کند می تواند خطر ابتلا به واریس را افزایش دهد.

از این نوع کفش ها می توان به کفش های پاشنه بلند و کفش هایی که پاشنه های بسیار سفت دارند مانند کفش های تخت یا صندل های چوبی اشاره کرد.

نمک کمتر و پتاسیم بیشتری بخورید.

با کم کردن مصرف نمک به بدنتان برای پیشگیری از واریس کمک کنید.

مصرف بیش از حد نمک می تواند منجر به احتباس آب در بدن شود و همینطور به دنبال خود ایجاد فشار بیشتر بر رگ ها را دارد.

با مصرف غذاهای غنی از پتاسیم مانند زردآلو، عدس، سیب زمینی و موز می توانید از احتباس مایعات جلوگیری کنید.

اگر سیگار می کشید آن را ترک کنید.

سیگار یک عامل خطر اصلی برای واریس است.

مواد شیمیایی موجود در سیگار به مرور زمان به شریان ها آسیب می رساند و جریان خون را محدود می کند و بازگشت خون به قلب را سخت تر می کند.

از خوابیدن در حالت نشسته خودداری کنید.

اگر معمولاً در راحتی خود به خواب می روید، حال وقت آن رسیده است که ترک عادت کنید.

خوابیدن در صندلی به مدت چند ساعت، به این معناست که خون در رگهای پاهایتان جمع می شود.

دراز کشیدن در رختخواب، پاها و قلب شما را در یک سطح نگه می دارد.

اگر باردار هستید، روی پهلوی چپ خود بخوابید.

جنین در حال رشد باعث ایجاد رگ های واریسی می شود، زیرا فشار زیادی به ورید اجوف زیرین وارد می کند.

این سیاهرگ در امتداد سمت راست بدن قرار دارد.

خوابیدن به پهلوی چپ این فشار را کاهش می دهد.

رگ های واریسی ناشی از بارداری 3 تا 12 ماه پس از زایمان خود به خود از بین می روند.

تشخیص واریس

روش های تشخیصی مختلفی در این زمینه وجود دارد که به افراد پیشنهاد می شود در صورت بروز هر رگی شبیه به واریس برای تشخیص از موارد زیر کمک بگیرند:

سونوگرافی داپلر وریدی

در این آزمایش از اسکن اولتراسوند برای ارائه اطلاعات در مورد جهت جریان خون در وریدها استفاده می شود.

سونوگرافی داپلکس رنگی

این سونوگرافی تصاویر رنگی از رگ های درون پا برای شما منتشر می کند.

به طوری که تمام اختلال ها قابل مشاهده می شوند.

تست ترندلنبرگ

آزمایشی است که طی معاینه بالینی برای تعیین کارایی دریچه های وریدهای سطحی و عمقی پا در بیماران مبتلا به واریس استفاده می شود.

ونوگرافی

در این روش در ابتدا تزریق در رگ صورت می گیرد سپس به کمک اشعه ایکس سونوگرافی انجام می سود.

پلتیسموگرافی

پلتیسموگرافی وسیله ای است که به کمک هوا انجام می شود.

یک آزمایش غیر تهاجمی است که می تواند با اندازه گیری تغییرات حجمی در پا، رفلاکس و انسداد وریدی را تعیین کند.

فتوپلتیسموگرافی

این یک آزمایش برای تشخیص نارسایی دریچه وریدی است.

نارسایی وریدی یک بیماری شایع است و می تواند در نتیجه لخته شدن خون در سیاهرگ ها یا همان بروز واریس باشد.

سی‌تی‌اسکن و ام آر آی

سی تی اسکن و ام آر آی به شما برای شناسایی ترومبوز وریدی عمقی (لخته های سیاهرگ که منجر به واریس می شوند) کمک می کنند.

سونوگرافی داخل عروقی

پروب سونوگرافی کوچک از طریق انتهای کاتتر به داخل رگ وارد می شود و اختلالات داخل عروق را بررسی می کند و رگ های تنگ شده یا تحت فشار را شناسایی می کند.

علائم واریس چیست؟

واریس برای افراد مختلف با علائم متفاوتی بروز می کند که این علائم بسته به مقدار درد تعیین می شود.

واریس بدون درد

وجود رگهای آبی یا بنفش تیره و رگهای پیچ خورده در پاها است.

به جز ایجاد تغییر ظاهری در بدن علائم دیگری ندارد.

همین تغییر ظاهری در فرد باعث از بین رفتن اعتماد به نفس و مسائل این چنینی می شود.

ویژگی‌های واریس بدون درد

ظاهر وریدها:

این نوع واریس معمولاً به صورت رگهای برجسته و پرپیچ و خم آبی یا بنفش در سطح پوست ظاهر می شود.

عدم وجود علائم درد:

بر خلاف بسیاری از موارد واریس که با علائمی مانند درد، تورم و خستگی همراه است، واریس بدون درد چنین علائمی را ندارد.

خطرات بالقوه:

اگرچه وریدهای واریسی بدون درد ممکن است ناراحت کننده نباشند، اما همچنان می توانند عروق ضعیف و خطراتی مانند لخته شدن خون (ترومبوز وریدی) را نشان دهند. بنابراین نیاز به معاینه و مشاوره توسط پزشک دارد.

واریس با درد

• پس از ایستادن و یا نشستن طولانی درد افزایش پیدا می کند
• سوزش، گرفتگی، تورم و ضربان در عضلات
• گرفتگی و تورم عضلات
• سنگینی و درد
• تغییر رنگ پوست در نواحی اطراف رگهای واریسی
• احساس خارش در اطراف وریدها

علائم واریس پا عبارتند از:

• رگ‌های متورم و پیچ‌خورده
• احساس سنگینی و درد در پاها
• خارش پوست
• گرفتگی عضلات پا
• تغییرات رنگ پوست در پاها
• زخم‌های واریسی

عوارض واریس چیست؟

گردش نامناسب خون در اثر این بیماری عوارض مختلفی را در فرد ایجاد می کند:

• تشدید علائم در صورت غفلت از درمان
• درد
• بی قراری
• گرفتگی عضلات
• تورم
• خستگی
• خونریزی و زخم
• ترومبوز سطحی و عمیق

عوارض واریس پا

وریدهای واریسی و عوارض ناشی از آن را نباید آسان گرفت و آگاهی از این عوارض بسیار مهم است تا بتوانید درمان مناسب را پیدا کنید.

اگزمای پوستی

اگزمای واریسی منجر به قرمزی و پوسته پوسته شدن، پوسته پوسته شدن پوست در ناحیه آسیب دیده می شود و تاول نیز ممکن است.

در واقع این حالت در اثر پرخونی و تجمع مایع در زیر سطح پوست ایجاد می شود و خارش شدید پوست نیز همراه با تغییر در بافت آن مشاهده می شود.

این عارضه پوست را مستعد عفونت می کند و بیشتر در افراد چاق و کم تحرک بالای 70 سال رخ می دهد.

تورم مچ پا

یکی دیگر از عوارض تورم ساق پا است.

در مراحل اولیه بیماری، تورم موقتی است.

اگر بیماری قدیمی باشد به دلیل آسیب طولانی مدت جریان لنفاوی، تورم مچ پا به صورت دائمی ایجاد می شود که ممکن است به مرور زمان تا زانو پیشرفت کند و متاسفانه با استراحت به خوبی برطرف نمی شود.

زخم

یک زخم وریدی ممکن است در یک بیمار مبتلا به واریس به دلیل افزایش فشار وریدی در ناحیه تحتانی ساق ایجاد شود.

به عبارت دیگر، زخم‌های دردناک ممکن است روی پوست نزدیک رگ‌های واریسی، به‌ویژه نزدیک مچ پا ایجاد شوند.

در واقع، تورم و مایعات اضافی در بافت منجر به اختلال تغذیه سطح پوست می شود.

یک آسیب کوچک به پاها می تواند منجر به زخم هایی شود که مدت زیادی طول می کشد تا بهبود یابند.

معمولاً قبل از ایجاد زخم، لکه هایی با رنگ های مختلف روی پوست ظاهر می شوند.

لخته شدن خون

لخته شدن خون یکی دیگر از عوارض واریس است.

گاهی رگ های پا سفت و دردناک می شوند.

رگ های واریسی که از این عارضه رنج می برند ممکن است لخته های خونی در رگ های سطحی داشته باشند.

ترومبوفلبیت سطحی می تواند منجر به مشکلات جدی تری مانند ترومبوفلبیت عمیق و آمبولی ریه شود و مراجعه به پزشک ضروری است.

در موارد لخته های سطحی برای جلوگیری از ایجاد لخته و آمبولی احتمالی، مصرف داروهای ضد انعقاد برای مدتی ضروری است.

خونریزی

در برخی موارد، سیاهرگ‌های بسیار نزدیک به سطح پوست ممکن است بر اثر ضربه یا بریدگی خونریزی کنند و با وجود اینکه زخم بسیار کوچک است.

خون با فشار زیادی خارج می‌شود به‌طوری‌که توقف خونریزی دشوار است..

این وضعیت می تواند برای بیماران بسیار نگران کننده باشد.

در این زمان فرد باید دراز بکشد، پاهای خود را بالا بیاورد و فشار مستقیم به زخم وارد کند و 20-30 دقیقه ادامه دهد.

نارسایی وریدی

اگر جریان خون برای مدت طولانی قطع شود، می تواند بر تبادل اکسیژن و پردازش مواد مغذی و مواد زائد تأثیر بگذارد.

این وضعیتی است که به عنوان نارسایی مزمن وریدی شناخته می شود.

تغییر رنگ پوست، تورم پا، زخم و همه این مشکلات مربوط به نارسایی مزمن وریدی است.

لیپودرماتوسکلروز

عارضه طولانی مدت واریس شدید این است که خود را به صورت سفت شدن پوست نشان می دهد و رنگ آن به قهوه ای تغییر می کند.

این وضعیت معمولا در ناحیه ساق پا ایجاد می شود و اغلب غیر قابل برگشت است.

ترشحات آبکی از پوست

با افزایش فشار در وریدها، مایعات موجود در خون به نام مایعات سروزی از سیاهرگ ها خارج شده و به بافت اطراف حرکت می کنند.

این تجمع مایع در بافت به صورت تورم در پاها دیده می شود.

با افزایش تورم و مایع در بافت، بدن سعی می‌کند راهی برای خلاص شدن از شر این مایع پیدا کند و در نهایت می‌تواند از طریق پوست دفع شود.

مایع ذکر شده معمولاً به رنگ زرد شفاف است و می تواند از پاها خارج شود.

عفونت

ما می دانیم که باکتری ها به طور طبیعی در سراسر بدن یافت می شوند.

زمانی که بافت ها از یک اختلال تغذیه ای همراه با تورم و تجمع مایع رنج می برند، مشابه وضعیتی که در رگ های واریسی مزمن مشاهده می شود.

این امر در دفاع طبیعی بدن در برابر ورود میکروب های مضر اختلال ایجاد می کند.

در واقع باکتری هایی که به طور طبیعی در سطح پوست ما وجود دارند می توانند وارد بدن شده و باعث عفونت پوستی به نام سلولیت شوند.

تغییر رنگ پوست

این نشانه بیماری وریدی پیشرفته است.

این تغییر رنگ پوست در بالای مچ پا رخ می دهد.

هنگامی که گلبول های قرمز خون از رگ خونی آسیب دیده خارج می شوند، هموگلوبین شکسته می شود.

به صورت هموسیدرین قهوه ای در بافت رسوب می کند که باعث تغییر رنگ به نام هایپرپیگمانتاسیون می شود.

دیگر عوارض واریس میتوان به موارد زیر اشاره کرد:

• از بین رفتن توانایی در راه‌رفتن و یا ایستادن های طولانی مدت
• درماتیت زمینه مشکلات پوستی است
• ایجاد سرطان یا سارکوم در زخم‌های طولانی‌مدت وریدی
• بروز نکروز در مچ پا به خصوص افراد چاق که در آنها تورم شدید تر است

عوارض واریس در بارداری

در دوران بارداری، رگهای واریسی ایجاد و تشدید می شوند.

تغییرات هورمونی در دوران بارداری، افزایش حجم خون در بدن مادر و فشردگی وریدهای شکمی و لگنی توسط رحم در حال بزرگ شدن، همگی باعث فشار بیشتر بر روی رگ های خونی مادر به خصوص وریدهای پا می شود که باید بر خلاف آن عمل کند.

جاذبه بیشتر رگ های واریسی مربوط به بارداری پس از زایمان بهبود می یابند، اما باید توجه داشت که با هر بارداری متوالی بدتر می شوند.

واریس پاهای در خطر لخته شدن خون در دوران بارداری می باشد.

خطرات واریس

به طور کلی این بیماری عوارض مختلفی دارد اما بیشترین عوارض مربوط به خطرات واریس است که می تواند مشکلاتی از جمله موارد زیر را ایجاد کند:

• لخته شدن خون در نواحی تحت تاثیر وریدهای واریسی
• تورم ناحیه آسیب دیده به خصوص ساق پا به دلیل عدم جریان خون در سیاهرگ های آن ناحیه در نتیجه خروج آن از سیاهرگ ها و تجمع آن در بدن
• تغییر رنگ پوست به دلیل عدم جریان خون در ناحیه آسیب دیده و در نتیجه تیره شدن رنگ پوست
• التهاب وریدها و خارش آنها
• ایجاد زخم وریدی در برخی از بیماران مبتلا به واریس حاد
• بروز آمبولی ریه

هدف از درمان واریس پا

درمان واریس پا با چند هدف اصلی درمان می شود:

کاهش علائم:

کاهش درد، سنگینی و تورم پاهای مرتبط با واریس.

استفاده از جوراب واریس، تغییر سبک زندگی و درمان دارویی می تواند به تسکین این علائم کمک کند.

جلوگیری از پیشرفت بیماری:

جلوگیری از بدتر شدن رگ های واریسی و جلوگیری از عوارض جدی تری مانند زخم های پوستی یا خونریزی.

بهبود ظاهر:

کاهش یا از بین بردن ظاهر رگ های واریسی که ممکن است باعث نگرانی های زیبایی شود.

پیشگیری از عوارض:

پیشگیری از مشکلاتی مانند ترومبوفلبیت (التهاب و لخته شدن خون در رگهای واریسی) و زخمهای پوستی که ممکن است در اثر واریس ایجاد شود.

هزینه درمان واریس پا

هزینه های درمان واریس به عوامل مختلفی بستگی دارد و می تواند متفاوت باشد.

این عوامل شامل نوع درمان انتخابی، شدت واریس، موقعیت جغرافیایی کلینیک یا بیمارستان و تخصص پزشک است.

به طور کلی روش های درمان واریس پا شامل گزینه های غیر جراحی مانند لیزر، اسکلروتراپی و استفاده از جوراب های فشاری است که هر کدام هزینه های متفاوتی دارند.

لیزر درمانی

یکی از محبوب ترین روش های غیر تهاجمی است و معمولا هزینه بیشتری نسبت به روش های دیگر دارد.

این هزینه ممکن است بسته به تعداد جلسات مورد نیاز و اندازه ناحیه تحت درمان متفاوت باشد.

اسکلروتراپی

این روش نسبتاً گران است و برای وریدهای کوچکتر و وریدهای عنکبوتی استفاده می شود.

هزینه آن بسته به تعداد وریدهای درمان شده و مقدار ماده تزریقی متفاوت است.

جراحی واریس

در موارد شدید وریدهای واریسی، ممکن است نیاز به جراحی باشد که هزینه بیشتری دارد.

شامل هزینه های بستری، بیهوشی و مراقبت های بعد از عمل می شود.

پوشیدن جوراب های فشاری

این روش هزینه کمتری دارد و بیشتر به عنوان یک روش پیشگیرانه یا تکمیلی استفاده می شود.

علاوه بر این، برخی از بیمه ها ممکن است بخشی از هزینه درمان واریس پا را پوشش دهند، به خصوص اگر درمان به دلایل پزشکی باشد و نه صرفاً زیبایی.

برای بررسی دقیق تر وضعیت و برآورد هزینه های مربوط به درمان، مشاوره با پزشک متخصص ضروری است.

سوالات متداول

آیا درمان واریس پا با لیزر موثر است؟

درمان واریس پا با لیزر یکی از موثرترین روش هایی است که از انرژی لیزر برای بستن رگ های آسیب دیده و هدایت جریان خون به رگ های سالم استفاده می کند.

این روش معمولاً بدون بستری شدن در بیمارستان و با حداقل عوارض جانبی انجام می شود.

آیا درمان واریس با تزریق (اسکلروتراپی) دردناک است؟

اسکلروتراپی معمولاً با حداقل درد همراه است و بیشتر بیماران فقط احساس سوزش یا ناراحتی خفیفی دارند.

این روش شامل تزریق یک محلول مخصوص به وریدهای واریسی است که باعث بسته شدن آنها و جذب طبیعی آنها توسط بدن می شود.

چه مدت بعد از درمان واریس پا می‌توانم به فعالیت‌های روزمره برگردم؟

پس از درمان های غیر جراحی مانند لیزر یا اسکلروتراپی، اکثر بیماران می توانند در همان روز یا روز بعد به فعالیت های روزانه خود بازگردند.

بهبودی کامل ممکن است چند هفته طول بکشد، اما فعالیت سبک معمولا بلافاصله پس از درمان مجاز است.

آیا واریس پس از درمان دوباره باز می‌گردد؟

پس از درمان موفقیت آمیز، احتمال عود واریس در همان رگ ها کم است.

با این حال، عروق جدید ممکن است در طول زمان تحت تاثیر قرار گیرند، بنابراین مراقبت های پیشگیرانه و پیگیری منظم با پزشک مهم هستند.

آیا پوشیدن جوراب واریس به درمان کمک می‌کند؟

بله، جوراب واریس به بهبود جریان خون و کاهش تورم و ناراحتی کمک می کند.

این جوراب ها معمولا به عنوان یک روش مکمل در کنار سایر درمان ها توصیه می شوند و می توانند از ایجاد رگ های واریسی جلوگیری کنند.

با وجود نکاتی که ذکر شد در انتها لازم است بدانید در صورتی که واریس برای شما اذیت کننده باشد باید برای درمان به پزشک متخصص و یا کلینیک های معتبر همچون کلینیک ایران واریس مراجعه کنید و علاوه بر مشاوره و ویزیت توسط پزشک به درمان قطعی بپردازید.